Με μια συνέντευξή του στην ΑΥΓΗ ο καθηγητής και πρώην υπουργός επαναφέρει την πρόταση του τη συνάντηση ενός νέου ΠΑΣΟΚ με ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ -που διατύπωσε προ ημερών»…
Μετά από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το διαρκές διακύβευμα θα είναι’Αριστερά-Δεξιά’, ακόμα και γι’αυτούς που αρνούνται την ύπαρξη διαχωριστικής γραμμής».» λέει .» Θέλει όμως προσοχή η ανάμιξη των πολιτικών υλικών, δηλαδή των συμμαχιών, διότι ούτε η Αριστερά ωφελείται μακροπρόθεσμα όταν συμφύρεται με κόμματα και πολιτικούς εθνολαϊκιστικής αντίληψης,ούτε η Δεξιά προσφέρει στη Δημοκρατία όταν ανοίγεται στη Χ.Α
Ο Γιάννης Πανούσης μιλά για ένα «εσωτερικό μέτωπο υπέρ της ανάπτυξης» και φοβάται τον «χυλό» Κεντροαριστερά -Κεντροδεξιά, ενώ επισημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «παρά τα λάθη του, δεν πρόδωσε την Ελλάδα».
Το βασικά σημεία της συνέντευξης είναι τα ακόλουθα:
1.Πέραν από οποιεσδήποτε διαφορετικές οικονομικές προσεγγίσεις ή και πολιτικές θεωρήσεις όλα τα κόμματα και οι πολίτες οφείλουν να συνδράμουν την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για’ να βγούμε από την κρίση’.Την πρώτη αντικειμενική αποτίμηση των χειρισμών θα την κάνουν οι Αγορές και την τελική ο ιστορικός του μέλλοντος[κι όχι οι συγγραφείς της συγκυρίας ή οι δηλώσεις μιας χρήσης].Θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα επειδή διαφωνεί κάποιος με τους χειρισμούς να μένει απαθής ή να υπονομεύει την όποια αναπτυξιακή πολιτική.Η κυβέρνηση θα λογοδοτήσει στο τέλος της θητείας της [γι’αυτό και κινήσεις του τύπου’’Παραιτηθείτε’’δεν συνιστούν πολιτικά γεγονότα ή θεσμικά μέσα],η οικονομία θ’ακολουθήσει τους παγκοσμιοποιημένους κανόνες,η νομοθεσία έχει εκσυγχρονισθεί[περιορίζοντας διαφθορά και διαπλοκή], δεν μένει παρά να το πιστέψουμε συγκροτώντας ένα εσωτερικό μέτωπο υπέρ της ανάπτυξης. Άλλωστε στις διεθνείς και ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις οι γεωστρατηγικές πιέσεις, οι ελιγμοί τακτικής, οι συμπεφωνημένες ‘υποχωρήσεις’,το timing και οι λοιπές παράμετροι δεν είναι αντικείμενο δημοσιογραφικής κάλυψης ούτε κραυγών αλλά τελικής συνεκτίμησης κόστους –οφέλους.
2.Χρειάζονται σχέδιο, ιεραρχήσεις, προγραμματισμός,κοινωνικές συμμαχίες.Δεν χρειάζονται πομφόλυγες,πισωγυρίσματα,ιδεοληπτικές αγκυλώσεις,ταμπού,εσωτερικές ισορροπίες αδράνειας και συμψηφισμοί.
Πρώτα σοβαρό Κράτος, μετά εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς, ύστερα μεταρρυθμίσεις και τέλος ‘στροφή στ’αριστερά’. Ανάποδα δεν γίνεται διότι ‘θα είναι όλα συνεχώς στον αέρα’.
2015-17: διαχείριση κρίσης με στρατηγικό στόχο το μη-Grexit.
2017-19: θετικά μέτρα υπέρ των αδυνάτων που θα στηρίζει όλη η κοινωνία και τα οποία θα είναι μη-ανα(σ)τρέψιμα.
Η δημοσκοπική αποτύπωση είναι το τελευταίο ζητούμενο γιατί οι πολιτικές εξελίξεις κινούνται με βάση άλλους κανόνες. Κρίσιμο πρόβλημα της Διακυβέρνησης είναι η έλλειψη κοινής γλώσσας, οι ενδοσυγκρουσιακές τακτικές,το ‘σύνδρομο του Ιανού’[αλλού ευρωπαίοι, αλλού λατινοαμερικάνοι].
Το μέλλον της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς [ΣΟ.ΔΗ.Α] θα διαμορφωθεί από έναν αριστερό Πρόεδρο που θα στηρίζεται από αριστερές, σοσιαλιστικές, σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις.
3.Ίσως να πρέπει να ξεχωρίσουμε τον Μητσοτάκη ως πολιτικό από τον ‘μηχανισμό της ΝΔ’,τον οποίο δεν νομίζω ότι τον ελέγχει πλήρως λόγω της γνωστής τριχοτόμησης [καραμανλικοί, σαμαρικοί, μητσοτακικοί].Θα ήταν ευχής έργον ο Μητσοτάκης να προβεί σ’εκσυγχρονισμό του κόμματος, να προωθήσει νέα στελέχη,ν’αφήσει πίσω ‘τη θεωρία του ώριμου φρούτου’[ενός αποτυχημένου και ξεπερασμένου δικομματισμού] και να μην πλειοδοτεί σε υποσχέσεις που μπορεί να προκαλέσουν κραδασμούς αποσταθεροποίησης. Θεωρώ βέβαια αυτονόητη την αποστασιοποίησή του από ακραίους χώρους και στιγματισμένα πρόσωπα.
4.Μετά από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το διαρκές διακύβευμα θα είναι’Αριστερά-Δεξιά’,ακόμα και γι’αυτούς που αρνούνται την ύπαρξη διαχωριστικής γραμμής. Θέλει όμως προσοχή η ανάμιξη των πολιτικών υλικών, δηλαδή των συμμαχιών, διότι ούτε η Αριστερά ωφελείται μακροπρόθεσμα όταν συμφύρεται με κόμματα και πολιτικούς εθνολαϊκιστικής αντίληψης,ούτε η Δεξιά προσφέρει στη Δημοκρατία όταν ανοίγεται στη Χ.Α.
Φοβάμαι ιδιαίτερα τον χυλό ‘Κεντροδεξιά-Κεντροαριστερά’ γιατί μπορεί να οδηγήσει πολλούς ψηφοφόρους σε αντισυστημικά/εκδικητικά απονενοημένα διαβήματα ακροδεξιάς/ακροαριστερής επιλογής.
Σε κάθε περίπτωση οι ιδεολογικοπολιτικές συγκρούσεις’Αριστεράς-Δεξιάς’πρέπει να διεξάγονται εντός του πλαισίου και με τους όρους της συνταγματικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και να μη δίνουν την εντύπωση’ εμφυλιακών συρράξεων’.
5.Μολονότι είμαι Πασοκογενής [μη έχοντας όμως εδώ και 30 χρόνια οποιαδήποτε κομματική ή άλλη σχέση] διαισθάνομαι ότι το ΠΑΣΟΚ,το οποίο προσέφερε πολλά στη χώρα και είναι λάθος που μερικοί στο ΣΥΡΙΖΑ το μηδενίζουν, έχει κουραστεί και έχει κουράσει με τις συνεχείς σκιαμαχίες αρχηγών και αρχηγίσκων,οι οποίοι συνήθως δεν προβάλλουν κάποια διαφορετική ιδεολογία,αλλά δείχνουν να ‘κουβαλάνε’ κακές νοοτροπίες ή και αμαρτίες του παρελθόντος. Θυμίζω ότι η συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ δεν οφείλεται στην απόρριψη της γενεσιουργού ιδεολογίας του Σοσιαλισμού [εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη κλπ] αλλά στην κάκιστη διαχείριση από ορισμένα πρόσωπα κάποιων περιόδων της 20ετούς εξουσίας του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ,παρά τα πολλά μέχρι σήμερα λάθη που έχει κάνει [λόγω απειρίας, αδυναμίας, αμηχανίας, ιδεομανίας, αυταπάτης, υπερεκτίμησης;], διατηρεί τη γοητεία και το αποτύπωμα της Αριστεράς ‘εν κινδύνω’, μιας Αριστεράς που δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει τον κάθε έλληνα αλλά και που δεν πρόδωσε την Ελλάδα.
Από την άλλη ο Πρωθυπουργός, με τον οποίο προς αποφυγήν παρεξηγήσεων έχω να μιλήσω από τον Αύγουστο του 2015,έχει διατηρήσει-παρά και τα δικά του ολισθήματα άγνοιας κινδύνων και συνεπειών,τα οποία αποδίδω σε ανίκανους συνεργάτες και κακούς συμβούλους-το φρέσκο αέρα της πολιτικής ανανέωσης,μακριά από κληρονομικές/οικογενειακές διαδοχές ή μονομαχίες με Βαρώνους ή Βρούτους.
Κατά τη γνώμη μου η πρόσφατη απόφαση του συνεδρίου της ΔΗ.ΣΥ,με την οποία άλλαξε ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ και αντεκατεστάθη με πολύχρωμα ανθρωπάκια συμβολίζει αυτήν ακριβώς τη μετάβαση από το Σοσιαλισμό για όλους στην εκσυγχρονιστική πολυαρχία των ολίγων.Έτσι άνοιξαν διάπλατα την πόρτα της βεβαρυμένης Κεντροαριστεράς για να φύγουν προς το ΣΥΡΙΖΑ οι εναπομείναντες σοσιαλιστές. Το είχα γράψει το 2015 ως υπουργός και επιμένω:το μέλλον της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς [ΣΟ.ΔΗ.Α] θα διαμορφωθεί από έναν αριστερό Πρόεδρο που θα στηρίζεται από αριστερές, σοσιαλιστικές, σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις.
6.Γνωρίζω ότι ορισμένες τάσεις στο ΣΥΡΙΖΑ παθαίνουν αλλεργία με το ενδεχόμενο σύμπραξης με το ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζω τη δυσκολία του ΠΑΣΟΚ να ‘συγχωρέσει’ το ΣΥΡΙΖΑ ,ο οποίος κατέλαβε τον προνομιακό του χώρο των κοινωνικά αδύναμων. Από εκεί όμως μέχρι του σημείου ν’ακούγονται κραυγές από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ’’ή αυτοί ή εμείς’’ ή να δίνεται η εντύπωση πως ο πασοκτζής πρέπει να αισθάνεται περισσότερο ‘οικείος’με το νεοδημοκράτη παρά με το συριζαίο υπάρχει πολιτική απόσταση που δεν με βρίσκει σύμφωνο.
7.Αν είναι να πει ΟΧΙ και να πάρει το βάρος της πλήρους ανατροπής του πολιτικού σκηνικού, που εκ των πραγμάτων θα επιφέρει η απλή αναλογική,γιατί δεν συμπράττει προγραμματικά με το ΣΥΡΙΖΑ; Αν η λογική συνέπεια της αντι-συριζαίικης ρητορικής του Συνεδρίου είναι το ΝΑΙ,τότε θα έχει ενδιαφέρον να δεί κανείς πώς έχουν υπολογίσει την εκλογική συμπεριφορά του ελληνικού λαού,είτε ενόψει συγκυβέρνησης ,είτε σε συνθήκες απελευθέρωσης ψήφου[μέσω απλής αναλογικής]. Νομίζω ότι κάνουν διπλό λάθος: και πολιτικό και εκλογικό.