Είναι λίγες οι “ιστορικές” μουσικές συναντήσεις μας στην Κορινθία.
Εαν είμαστε τυχεροί μια απο αυτές θα είναι και η σημερινή…
Όλα τα καλοκαίρια γινόμαστε δέκτες και ακροατές τραγουδιστών ,τραγουδοποιών,συγκροτημάτων που ομορφαίνουν τις ζεστές βραδιές μας .Πέραν τούτου ουδέν.
Όμως αυτές οι συναντήσεις που χαράσσονται ανεξίτηλα στο μυαλό μας είναι κάποιες σαν την αποψινή που μετά απο χρόνια θα μπορούσες να λες με περηφάνεια και συγκίνηση “Ημουν κι εγω εκεί”.
Το λέω αυτό γιατί έχουμε ζήσει στην Κορινθία μας τέτοιες σαν αυτή του Θάνου Μικρούτσικου (σόλο) στην Αρχαία Κόρινθο, σαν του Διονύση Σαββόπουλου (σόλο) στην Αρχαία Κόρινθο, σαν του Γιάννη Μαρκόπουλου επίσης στην Αρχαία Κόρινθο.
Πώς να ξεχάσεις τον Μικρούτσικο στους “7 νάνους”, τον Σαββόπουλο που αποθεωνόταν όταν τραγούδαγε “Να μας πάει μακριά” και τον Μαρκόπουλο στο “Ζαβαρακατρανέμια” που παλλόταν το πλήθος.Μορφές της ελληνικής μουσικής που στιγμάτησαν τον προηγούμενο αιώνα.
Ο συνεχιστής των “μεγάλων” είναι ο Σταμάτης Κραουνάκης. Το καταλαβαίνεις μόλις βγει στην σκηνή.Μόλις αγγίξει τα πλήκτρα. Μόλις τραγουδήσει το πρώτο κουπλέ, μόλις ξεδιπλώσει όλα του τα έργα..
Αδύνατον να μην το καταλάβεις πως κάτι συμβαίνει εδώ! Μια πρωτόγνωρη ¨μυσταγωγία”.
Σημερα λοιπόν έρχεται ο Θεός!
Θα είμαι κι εγω εκεί.
Και όσο πιο πολλοί τόσο μεγαλύτερη η δύναμη του καλλιτέχνη.
Σταμάτη σε περιμένουμε!
από Τζένη Σουκαρά