Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Η αναβάθμιση των ελληνικών F-16, ισοδυναμεί με αυτοκτονία;

- Advertisement -

Πριν λίγες ώρες διαβάσαμε άρθρο στον «ειδικό – αμυντικό» τύπο, που χαρακτηρίζει παρανοϊκή και αυτοκτονική τη πρόθεση του ελληνικού Υπουργείου Άμυνας και των επιτελών να προχωρήσουν σε εκσυγχρονισμό μέρους του στόλου των F-16 που έχει στο οπλοστάσιό της η Πολεμική Αεροπορία…. δεδομένης της προσεχής έλευσης των υπερσύγχρονων F-35 στη Τουρκία. Οι φωνές που καλούν για εγκατάλειψη των F-16 για χάρη των F-35, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν το λιγότερο «ατυχείς», όπως θα δούμε στη συνέχεια.

Στο pronews.gr, διαβάζουμε:

Τι μας λέει εν συντομία το άρθρο του pronews.gr

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η αναβάθμιση των ελληνικών F-16, είναι αυτοκτονική διότι σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, η Τουρκία θα εντάξει στο οπλοστάσιό της τα ανώτερα F-35.

Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά

Στη Πτήση & Διάστημα διαβάζουμε:

Εδώ και αρκετό καιρό, το πρόγραμμα της αναβάθμισης των μαχητικών F-16 είναι στην πρώτη γραμμή της αμυντικής επικαιρότητας. Είναι ίσως το μόνο πρόγραμμα της πολεμικής αεροπορίας τα τελευταία χρόνια, το οποίο έχει τύχει τόσο ισχυρής υποστήριξης από τους επιτελείς της. Απλά δεν έχει τύχει τόσο υψηλής «δημοσιότητας», όσο ίσως το ανύπαρκτο πρόγραμμα της προμήθειας των F-35, που το θυμηθήκαμε όταν τα -ξανά- παρήγγειλε μαχητικά 5ης γενιάς η Τουρκία. Το πρόγραμμα της αναβάθμισης των F-16 δεν είναι απλά πρώτης προτεραιότητας, είναι καθοριστικής σημασίας για την διατήρηση μιας στοιχειώδους ισορροπίας πάνω από το Αιγαίο και την ικανότητα της ΠΑ να ανταπεξέλθει σε ένα σύγχρονο και απαιτητικό πεδίο της μάχης.

Τα μαχητικά F-16 ήταν αλλά και συνεχίζουν να είναι ο κορμός της πολεμικής αεροπορίας. Αυτή τη στιγμή στις τάξεις της υπηρετούν 155. Τα πλέον σύγχρονα είναι αυτά τα οποία αγοράστηκαν το 2005 επί κυβερνήσεως Κωσταντίνου Καραμανλή (F-16C Block52+ Adv), τα οποία φέρουν ραντάρ τύπου APG-68v9 και σύστημα ζεύξης δεδομένων τύπου Link 16 (ήταν και η τελευταία αγορά F-16). Πρέπει δε να τονίσουμε πως τα F-16 της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας είναι πλέον στο επίπεδο των ελληνικών Blk52+ Adv, στο σύνολό τους με Link 16.

Ενώ άλλοι πρότειναν την χρήση των κονδυλίων στην αγορά ΝΜΑ (Rafale, Gripen, F-35 κοκ), χωρίς να καταλαβαίνουν πως με αυτό τον τρόπο ζητούν πολεμική αεροπορία 20-30 κύριων μαχητικών… Αν θέλουμε υψηλούς αριθμούς ικανών μαχητικών που θα μπορούν να εκτελέσουν τις αποστολές της ΠΑ στις δεκαετίες που θα έρθουν, χρειαζόμαστε τον εκσυγχρονισμό των F-16. Και τον χρειαζόμαστε ΤΩΡΑ.

Καθώς πολύ συζήτηση έχει γίνει τον τελευταίο καιρό για το Link 16 και την δικτύωση των μαχητικών, ειδικά από την ιστοσελίδα μας, θα πούμε ότι επιτρέπει την μεταφορά τακτικής εικόνας από έναν χρήστη σε έναν άλλο, χωρίς ανάγκη για «φωνητική περιγραφή». Έτσι, ένα F-16 μπορεί να μοιράζεται την εικόνα που έχει στο ραντάρ του με ένα άλλο F-16, με μια φρεγάτα του ΠΝ, μια πυροβολαρχία MM40 Exocet, ενώ θα μπορεί αντίστροφα να «βλέπει» τι συμβαίνει γύρω του από ένα EMB-145 AEW. Σκεφτείτε την περίπτωση να πλησιάζει νησί του Αιγαίου ή τις μικρασιατικές ακτές με το ραντάρ εκτός λειτουργίας, ή χωρίς δυνατότητα απεικόνισης της τακτικής κατάστασης (λόγω του πολύ χαμηλού ύψους πτήσης), αλλά ο πιλότος να συνεχίζει να έχει πλήρη τακτική εικόνα του τι συμβαίνει στην περιοχή που τον ενδιαφέρει, ή και όλο το Αιγαίο. Είναι η ουσιώδης διαφορά του «ξέρω τι θα αντιμετωπίσω» με το «πλέω στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα»

Τα ελληνικά οπλικά συστήματα που μπορούν να διασυνδεθούν στο Link 16 είναι τα F-16 (μετά τον εκσυγχρονισμό τους), τα EMB-145 AEW Erieye, τα Patriot, ενώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε κι άλλα όπως τις φρεγάτες του ΠΝ (όταν κι αν εκσυγχρονιστούν), τις πυροβολαρχίες αντιπλοϊκών πυραύλων κοκ. Τονίζουμε αρκετές φορες το θέμα EMB-145,γιατί θεωρείται ένα σύστημα με πολύ καλές δυνατότητες, ειδικά στο εντοπισμό «δύσκολων» στόχων (ειδικά στις τελευταίες εκδόσεις του).

Το βασικότερο «συστατικό» του μελλούμενου εκσυγχρονισμού των F-16, είναι το ραντάρ τύπου AESA AN/APG-83 Scalable Agile Beam Radar (SABR). To τελευταίο μοιράζεται την τεχνολογία του ραντάρ του F-35, κι έχει ήδη επιλεγεί από την Κορέα και την Ταϊβάν (η είδηση εδώ) για την τοποθέτησή του στα F-16 των χωρών αυτών. Επίσης πρόσφατα και η USAF το επέλεξε για τα F-16 της ANG και της AFR (η είδηση εδώ).

Η εισαγωγή σε υπηρεσία ενός ραντάρ AESA σε μαχητικό αεροσκάφος στο Αιγαίο θα φέρει μια σημαντική «τροποποίηση» στην αεροπορική ισορροπία της περιοχής. Φυσικά και η τουρκική αεροπορία θα έχει «κάποιον» αριθμό F-35A με ικανότατο ραντάρ AESA AN/APG-81, αλλά ο κύριος όγκος των τουρκικών μαχητικών, τα 250+ F-16 θα είναι στο APG-68v9.

Τα ελληνικά F-16, όταν εκσυχρονιστούν, δεν θα έχουν να ζηλέψουν τίποτα από άλλα μαχητικά 4,5 γενιάς. Θα χρειαστούν σίγουρα ένα νεότερο και ικανότερο σύστημα αυτοπροστασίας, αλλά αυτό μπορεί να προέλθει και από αναβάθμιση του ήδη υπάρχοντος, που άλλωστε ικανοποιεί την ΠΑ. Τα όπλα τους δεν θα διαφέρουν σημαντικά από αυτά που έχουν στο οπλοστάσιό τους σήμερα, πράγμα που σημαίνει αξιοποίηση όλων των -αιματηρών- επενδύσεων που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στις αγορές οπλισμού.

Οι περισσότεροι θα αναρωτιούνται αν μπορούν τα εκσυγχρονισμένα F-16 (F-16V) να αντιμετωπίσουν τα F-35A της τουρκικής αεροπορίας. Η απάντηση είναι απλή, το F-35A είναι ένα αεροσκάφος 5ης γενιάς, το F-16V είναι 4,5ης. Το πρώτο μπορεί να προσεγγίζει αθόρυβα, με κορυφαίους αισθητήρες και συστήματα fusion των πληροφοριών, ο πιλότος του πολύ «άνετα» και ξεκούραστα να πλήττει τον αντίπαλο. Αλλά όπως έχουμε ξαναπεί το σύγχρονο πεδίο της μάχης δεν είναι μια απλή αερομαχία, ενός εναντίον ενός, που κερδίζει ο καλύτερος. Δεν είναι πλέον Spitfire vs Me-109, F-86 vs MiG-15, F-4C vs MiG-21F. Είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας εναντίον ενός άλλου.

Τα σημερινά F-16 έχουν μικρες πιθανότητες επιβίωσης απέναντι σε ένα αντίπαλο που ανάμεσα στα άλλα υπερσύγχρονα οπλικά του συστήματα διαθέτει και F-35A, αυτό είναι ξεκάθαρο. Τα F-16V, με ένα πολύ ισχυρό και ικανό ραντάρ AESA, με Link 16 που θα λαμβάνει τακτική εικόνα από το ικανότατο ΕΜΒ-145 AEW Erieye (που με την σειρά του μπορεί επίσης να εκσυγχρονιστεί), με νέα όπλα (θα τα δούμε στην συνέχεια), και νέα συστήματα (κι αυτά αμέσως μετά θα τα δούμε) έχει πλέον αρκετές πιθανότητες να εντοπίσει αλλά και να πλήξει ένα μαχητικό stealth, ενώ θα έχει σημαντικά υπέρτερες ικανότητες απέναντι σε «άλλα» μαχητικά 4ης και 4,5ης γενιάς.

H Boeing έχει άποψη επί του συγκεκριμένου θέματος (το έχουμε αναλύσει εκτενώς εδώ). Τα μαχητικά 4,5ης γενιάς μπορούν να επιβιώσουν στην μάχη αν ισχύουν 3 (+ 1) κανόνες. Ισχυρό ραντάρ, ικανό σύστημα αυτοπροστασίας, και IRST (υπάρχει κι ένας τέταρτος, αλλά θα το συζητήσουμε στο τέλος). Το F-16V δεν έχει IRST, τα μόνα F-16 με ενσωματωμένο IRST είναι τα Block 60 των ΗΑΕ. Εκεί όμως έρχεται η ίδια η Lockheed Martin να δώσει την λύση «στο πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η ίδια» στην ΠΑ με την δημιουργία του F-35.

Η λύση λέγεται Legion Pod, και ουσιαστικά περιέχει το αισθητήρα IRST21 των F/A-18E/F του αμερικανικού ναυτικού. Το τελευταίο είναι ένα υψηλής τεχνολογίας IRST με εκτεταμένες δυνατότητες αέρος-αέρος. Το σύστημα δεν έχει ακόμη υιοθετηθεί από κάποια αεροπορία, αλλά η λύση έχει πιστοποιηθεί στο F-16.

To παραπάνω βίντεο δείχνει τοποθετημένο το Legion Pod στην θέση του ατρακτιδίου σκόπευσης του LANTIRN. H τοποθέτηση του IRST σε πυλώνα, αν και αεροδυναμικά σαν λύση δεν είναι το βέλτιστη, εντούτοις είναι οικονομικά αποδεκτή, καθώς θα αγοραστούν όσα PODs απαιτούνται για τα αεροσκάφη αεράμυνας, ενώ τα αεροσκάφη με αποστολή κρούσης θα αξιοποιούν τα συστήματα στόχευσης του LANTIRN (ή ευελπιστούμε κάποιο άλλο ικανότερο σύστημα). Και το κερασάκι στην τούρτα, τα αεροσκάφη με PODs όπως το Legion, θα μπορούν να μοιράζονται την τακτική κατάσταση και τους στόχους που θα εντοπίζει το Legion μέσω Link 16!

Το άλλο θέμα είναι ο τρόπος με το οποίο το F-16V θα καταφέρει να πλήξει τον αντίπαλο. Σε μικρές αποστάσεις, ο IRIS-T είναι εξαιρετικά ικανός, ενώ μπορεί να συνδυαστεί με σκοπευτικό κράνους. Το πρόβλημα είναι περισσότερο σε μεσαίες αποστάσεις, καθώς ο αισθητήρας του AMRAAM θα έχει μεγάλο πρόβλημα (προφανώς) να εγκλωβίσει ένα αεροσκάφος με μειωμένο RCS. Εκεί βέβαια υπάρχει ένα debate καθώς από μικρή απόσταση κανένα αεροσκάφος δεν είναι αόρατο, αλλά μάλλον ο AMRAAM δεν θα είναι το όπλο επιλογής για ένα αεροσκάφος 5ης γενιάς.

Μια λύση είναι το MICA IR, αλλά το όπλο δεν είναι πιστοποιημένο στο F-16. H λύση στο ελληνικό πρόβλημα μπορεί να λέγεται Rafael Stunner. Ο τελευταίος έχει διπλό αισθητήρα, και μπορεί να εγκλωβίσει τον στόχο είτε με προηγμένο ενεργό αισθητήρα, είτε με υπέρυθρο. Ο πύραυλος έχει και σημαντικές αντιβαλλιστικές ικανότητες, ενώ θα μπορούσε να ήταν και υποψήφιος για μια αναβάθμιση των συστημάτων Patriot. Το όπλο είναι ανταγωνιστικό του ούτως ή άλλως πανάκριβου ΑΙΜ-120D (cost control εδώ).

Τα F-16V μπορούν να αξιοποιήσουν κι ένα πλήθος άλλων όπλων, που θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμα στο ελληνικό οπλοστάσιο. Το σημαντικότερο από όλα είναι ο JSOW C-1, με αντιπλοϊκές δυνατότητες, που μπορεί να έχει διπλό ρόλο, είτε εναντίον στόχων ξηράς, είτε εναντίον πλοίων (πρόσφατη είδηση εδώ). Ο τελευταίος θα μπορούσε να ήταν η καλύτερη επιλογή για την αντικατάσταση των ΑΜ-39 όταν πλέον τα Mirage 2000EGM /BGM περάσουν στην ιστορία.

Αφήσαμε για το τέλος αυτό που είχαμε πει προηγουμένως, σαν το 4ο κανόνα προκειμένου τα αεροσκάφη 4,5ης γενιάς να είναι ικανά να αντιμετωπίσουν απειλές στο σύγχρονο πεδίο της μάχης. Αν διαβάσατε το άρθρο για την άποψη της Boeing, θα καταλάβατε ότι απαιτείται η συνεργασία με ένα μαχητικό 5ης γενιάς. Στην περίπτωσή μας το F-35, ή κάποιο άλλο μαχητικό που θα προέλθει μέσω κάποιας διαγωνιστικής διαδικασίας (αν και όπως έχουμε ξαναπεί, το F-35 είναι η μόνη επιλογή μαχητικού 5ης γενιάς στην Δύση).

Καθώς όμως το τελευταίο είναι ακόμη μια πολύ μακρινή πιθανότητα, η ΠΑ πρέπει να σχεδιάσει ένα μέλλον βασισμένη στα F-16V, στα Mirage 2000-5 και στα EMB-145 Erieye. Τα πρώτα πρέπει να προικιστούν με νέα ικανότερα όπλα (Stunner, JSOW C-1, Meteor, NSM), τα δεύτερα θα πρέπει να αποκτήσουν Link 16, ενώ τα τρίτα θα πρέπει να υποστούν έναν ελαφρύ εκσυγχρονισμό, ειδικά στην υπολογιστική ισχύ του ραντάρ τους (γιατί η εταιρεία ισχυρίζεται πως η επόμενη έκδοση μετά το Erieye έχει δυνατότητα εντοπισμού stealth στόχων).

Πρόσφατα, η Boeing «προειδοποίησε» το αμερικανικό ναυτικό να μην προχωρήσει στην ανάπτυξη ενός νέου μαχητικού stealth F/A-XX που θα αντικαταστήσει τα F/A-18 στο μέλλον, και θα πλαισιώσει τα F-35C στα καταστρώματα των αεροπλανοφόρων.

Η αμερικανική εταιρεία, που αυτή την στιγμή είναι ο βασικός προμηθευτής μαχητικών του USN χάρη στο αειθαλές F/A-18, ήταν πολύ σαφής. Θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια, και πάρα, μα πάρα πολλά δις δολαρίων για να φτάσει το F/A-XX στους καταπέλτες των αεροπλανοφόρων.

Τι έχει να αντιπροτείνει η Boeing; μα φυσικά την περαιτέρω εξέλιξη του F/A-18E/F, που θα συνεχίσει την παραγωγή σαν Block 3 το 2020. Η εταιρεία μιλάει πλέον για ένα Block 4, που θα είναι προϊόν εκσυγχρονισμού παλαιότερων F/A-18.

Δεν προσθέτει κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη ξέρουμε και μας απασχολεί κι εμάς σαν Ελλάδα. Το F-35 είναι ένα αεροσκάφος «πρώτης μέρας πολέμου», που μπορεί να είναι αόρατο σε ραντάρ που εκπέμπουν στην X-band. Το θέμα όμως είναι πως Ρωσία και Κίνα επενδύουν συνεχώς σε ραντάρ C-band και S-band και εκεί το F-35 ίσως δεν είναι τόσο «αόρατο». Επίσης, και το μελλοντικό F/A-XX ίσως δεν είναι λύση για τις μελλοντικές απειλές που θα αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ στα πεδία της μάχης.

https://www.ptisidiastima.com/boeing-to-usn-dont-develop-new-steath-fighter/

Όταν το ΥΠΕΘΑ ζητούσε ενημέρωση για το F-35 (η είδηση εδώ), η ΠΤΗΣΗ είχε ήδη αναλύσει διεξοδικά το θέμα, και οι φίλοι μας ήξεραν πολύ καλά τι σημαίνει και ποιες είναι οι δυνατότητές του. Όταν δε λίγο καιρό μετά, έγινε σαφές πως «δεν αγοράζουμε», αλλά «μια ερώτηση κάναμε ρε παιδιά», πάλι συνεχίσαμε να ενημερώνουμε. Άλλωστε το F-35 είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα της αμυντικής αεροπορικής βιομηχανίας σε εξέλιξη σήμερα (και θα είναι για πάρα πολλά χρόνια ακόμη), οπότε λογικό είναι μεγάλο ποσοστό των άρθρων του περιοδικού ετησίως ή του site μηνιαίως να αφορούν το F-35.

Μετά από όλα αυτά, ησυχία έπεσε πάνω από το γαλατικό χωριό. Από τη μια το κλείσιμο της αξιολόγησης, από την άλλη το δημοφιλές τηλεπαιχνίδι σε εξωτικά μέρη, σύντομα το F-35 έγινε μια ακόμη ανάμνηση μιας «περίεργης» επικαιρότητας. Φυσικά όλοι πλέον ήξεραν στα απανταχού καφενεία, διαδικτυακά ή μη, τι σημαίνει F-35, και μπορούσαν να κάνουν αναλύσεις των δυνατοτήτων του με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια και πιστότητα από την εξακρίβωση της κανονικότητας πέναλτι σε ομάδα Δ’ Εθνικής. Αλλά το F-35 δεν ήταν πλέον στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, μπορούσαμε να το ξεχάσουμε. Ποιος ασχολείται άραγε με τη εθνική άμυνα;

Ευφάνταστες ιστορίες που κυκλοφορούσαν σε έντυπα ή διαδικτυακά μέσα ευτυχώς αραίωσαν. Λύσεις «καλύτερες» των πανάκριβων F-35, που θα αγοράζονταν σε τιμή Lada Niva και θα εξασφάλιζαν την αεροπορική υπεροχή μέχρι τον 26ο αιώνα εμφανίστηκαν για λίγο αλλά έπεισαν πολλούς εύπιστους συμπατριώτες μας. Οι Ρώσοι όμως δεν έστειλαν τελικά καμιά 100αριά Su-35 με πληρωμή σε κεράσια (για πολλούς λόγους, αλλά μάλλον γιατί δεν φτάνουν όλα τα κεράσια πολλών ετών για να αγοράσουμε, ίσως και γιατί οι Ρώσοι θέλουν δολάρια, αλλά δεν φυτρώνουν στα μέρη μας), ούτε οι Κενταυριανοί έστειλαν το Άρμα του Απόλλωνα. Συνεπώς η ΠΑ θα μείνει με τα «ταπεινά» F-16 να αντιμετωπίσει αύριο την απειλή που περιγράφεται σαν «το F-35 στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία»;

Στο ενδιάμεσο βρεθήκαμε να κατηγορούμαστε σαν θιασώτες του F-35, σαν υποστηρικτές του Rafale, σαν εκπρόσωποι του Typhoon, ευτυχώς όχι σαν αντιπρόσωποι του Spitfire. Πάρα πολλοί, αυτό που ονομάζεται «περιπλανώμενο κοινό του Διαδικτύου» είχαν «απόλυτη» άποψη για το θέμα (που το γνωρίζουν πια με εμπειρία πτέραρχου χιλιάδων ωρών πτήσης απέναντι στην Διαγαλαξιακή Αυτοκρατορία) και οτιδήποτε διαφορετικό από την δική τους, η προσβολή ήταν άμεση και ευθεία, και συνήθως με βαριές εκφράσεις που πάντα τελείωνε στον πατριωτισμό μας. Από την στιγμή βέβαια που λειτουργούμε το blog, και δεν απευθυνόμαστε πλέον μόνο σε αναγνώστες μας, προσπαθήσαμε πολλάκις να ενημερώσουμε και να εξηγήσουμε σε όλους τους φίλους μας, πολλοί όμως δεν κατάφεραν να καταλάβουν τι γράψαμε όταν είπαμε τι σημαίνει το F-35 για την RAF (εδώ), αλλά και για την Πολεμική μας Αεροπορία.

Φτάνουμε στο σήμερα και φυσικά μετά από τα δημοσιεύματα που προαναφέραμε, τίποτα δεν έχει γίνει. Ο εκσυγχρονισμός των F-16 τείνει να μετατραπεί από «μελλούμενος» σε «θρυλούμενος», και τα οικονομικά της χώρας μας είναι σαφές πως δεν «σηκώνουν» δυο προγράμματα μαζί, για την ΠΑ (εκσυγχρονισμός F-16 και Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος). Για όσους διαφωνούν, θα τους πούμε πως προς στιγμήν τα οικονομικά δεν σηκώνουν ούτε το ένα πρόγραμμα, αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που δεν έχουμε νέα για τα F-16 και τον εκσυγχρονισμό τους.

Το F-35 σαν αεροσκάφος (ή πρόγραμμα αν προτιμάτε) μέχρι τώρα έχει εξασφαλίσει την «επιβίωσή» του, και λύνει αργά αλλά σταθερά τα όποια προβλήματά του. Νέο λογισμικό, νέα όπλα, νέοι «φάκελοι πτήσης» βελτιώνουν τις δυνατότητές του. Το αεροσκάφος σίγουρα κάνει αυτό που είχε υποσχεθεί, είναι stealth, και μάλιστα τόσο που μπορεί και καταστρέφει συστήματα αεράμυνας με έξυπνα όπλα από μικρές αποστάσεις κι όχι με πυραύλους αντιραντάρ μεγάλης εμβέλειας. Μπορεί λοιπόν να «καθαρίσει το κρεμμύδι» της εχθρικής αεράμυνας όχι ξεφλουδίζοντάς το, αλλά απλά διαλύοντάς το με χειρουργικά χτυπήματα.

Όσο κι αν δεν του φαίνεται, έχει σαφείς δυνατότητες επιβολής αεροπορικής υπεροχής, πράγμα που το απέδειξε και στην πρόσφατη Red Flag. Δεν είναι το απόλυτο μαχητικό αερομαχιών, δεν σχεδιάστηκε άλλωστε να αερομαχεί. Μπορεί όμως να βάλλει πύραυλο σε όποια κατεύθυνση θέλει πετυχαίνοντας καταρρίψεις στην αρχή μιας αερομαχίας, καθώς ο πιλότος μπορεί να δει και «μέσα» από το αεροσκάφος (δείτε στο 2:15 και μετά του video εδώ). Το να «πάρεις την ουρά» σε ένα F-35 είναι μάλλον άδικος κόπος, αν φυσικά καταφέρει κάποιος να πλησιάσει αρκετά για να το κάνει.

Όλα αυτά, μαζί με πολλά ακόμη, μπορεί να τα κάνει γιατί σχεδιάστηκε από την αρχή να φέρει υποσυστήματα που μέχρι τώρα κανένα άλλο αεροσκάφος δεν είχε, ούτε είναι και εύκολο να αποκτήσει. Κι αυτό γιατί το F-35 δεν σχεδιάστηκε σαν ένα απλό μαχητικό stealth όπως για παράδειγμα το F-117, αλλά σαν ένα πραγματικό μαχητικό επόμενης γενιάς που ταυτόχρονα είναι και stealth.

Οι πιθανότητες που έχει να επιβιώσει σε αερομαχία ένα μαχητικό 4ης γενιάς με κορυφαία ευελιξία απέναντι στο F-35, είναι όσες θα είχε το πιο «γρήγορο πιστόλι» στην Άγρια Δύση με Colt revolver, απέναντι σε ένα στέλεχος των ΟΥΚ οπλισμένο με Μ-4 και διόπτρα, και μονομαχία από την απόσταση που θα επέλεγε ο τελευταίος.

Βέβαια το F-35 δεν έχει σχεδιαστεί να είναι «μοναχικός» λύκος. Σε ένα μελλοντικό πεδίο της μάχης απαιτούνται και αεροσκάφη 4ης γενιάς να πετούν μαζί του, πλήρως όμως δικτυωμένα έτσι ώστε να μπορούν να ανταλλάσουν πληροφορίες και να μοιράζονται όπλα και δυνατότητες. Η USAF έχει για αυτή την «δουλειά» τα F-15/F-16/F-22, όπως και το USN τα F/A-18E/F. Οι Βρετανοί και οι Ιταλοί έχουν με την σειρά τους το Eurofighter, οι Ισραηλινοί και οι Τούρκοι F-16 κοκ. Το mix αεροσκαφών 4ης και 5ης γενιάς είναι προφανώς αυτό που θα κυριαρχήσει στα επόμενα χρόνια στους επιχειρησιακούς σχεδιασμούς των σύγχρονων αεροποριών. Ήδη οι Γερμανοί (η είδηση εδώ) αλλά και οι Πολωνοί (η πρόσφατη είδηση εδώ) εξετάζουν το ενδεχόμενο αγοράς του αεροσκάφους και κατά την άποψή μας πολλές αεροπορίες θα ακολουθήσουν. Αυτό το λέμε γιατί η Lockheed αντίθετα με ότι πιστεύουν πολλοί, δεν «περιμένει» από την Ελλάδα για να κερδίσει χρήματα, το έχει ήδη πετύχει από τους άλλους πελάτες του αεροσκάφους.

Πολλές φορές γίνεται η συζήτηση αν ένα F-35 μπορεί να αντιμετωπίσει ένα άλλο F-35, κι αν η αγορά ελληνικών F-35 θα είναι η απάντηση στα τουρκικά F-35. Ας ξεκαθαρίσουμε το ότι ένα F-35 δεν μπορεί να εντοπίσει ένα άλλο F-35, παρά μόνο την στιγμή που ουσιαστικά θα αλληλο-εντοπιστούν. Πιθανότατα να μπορεί να κάνει ευκολότερα τον εντοπισμό του εχθρικού F-35 από ότι ένα F-16 (λόγω του πολύ προηγμένου ραντάρ του F-35 σε σχέση με το F-16), και ίσως δυσκολότερα από ένα F-15 ή Su-35 (λόγω των πολύ ισχυρών ραντάρ που έχουν αυτά τα δυο αεροσκάφη, που σε πραγματική ισχύ εκπομπής μάλλον ξεπερνούν το ραντάρ του F-35). Το θέμα όμως είναι ότι όλα τα αναφερόμενα μαχητικά 4ης, 4,5 γενιάς, ότι ραντάρ και όπλα να έχουν, θα έχουν ήδη εντοπιστεί πολύ πιο γρήγορα από το εχθρικό F-35, και θα είναι στην διακριτική ευχέρεια του τελευταίου να βάλλει πρώτο εναντίον τους ή όχι.

Η προσέγγισή μας σαν χώρα για την αγορά του F-35, δεν πρέπει να έχει να κάνει με την αγορά του από την Τουρκία. Έχει να κάνει με το πόσο θα βοηθήσει τον συνολικό σχεδιασμό της Πολεμικής Αεροπορίας, και κατά πόσο θα βοηθήσει τα επιχειρησιακά της σχέδια. Αν η ΠΑ πρέπει να αντιμετωπίσει ένα πολλαπλό δίκτυο αεράμυνας, με S-400 (ή MEADS ή Aster) συν HISAR/HAWK, με F-16C Blk52+ και F-35A που θα εξαπολύουν AMRAAM, και να ταυτόχρονα θα πρέπει να «κυνηγάει» BORA στην τουρκική ενδοχώρα, τότε ίσως ένα αεροσκάφος 5ης γενιάς που θα διεισδύει χωρίς να εντοπίζεται είναι μονόδρομος. Αν σκοπεύει να «στέλνει» πακέτα F-16/F-35, που θα επικοινωνούν/συνεργάζονται μεταξύ τους και τα πρώτα θα «μαζεύουν» τις βολές των αντιπάλων F-16/F-35 και θα αποχωρούν προσωρινά «τρέχοντας» αφήνοντας τα «αόρατα» F-35 να καταρρίψουν τα «αποκαλυφθέντα» εχθρικά F-35 αλλά και τα «αμέριμνα» εχθρικά F-16, τότε πάλι είναι σοβαρός λόγος αγοράς.

Αν τα θέλουμε για να αναχαιτίζουμε ίχνη στο FIR Αθηνών (που μια χαρά κάνουν την δουλειά τα F-16), ή για να προσφέρουν CAS μεγάλης διάρκειας πάνω από την Κύπρο (εδώ θέλουμε F-15E/Su-34), τότε μάλλον δεν υπάρχει να χαλάσουμε τα χρήματά μας (που δεν τα έχουμε κιόλας).

Αυτά όμως δεν τα καθορίζουμε εμείς, ούτε κανείς άλλος «ειδικός» ή μη. Τα καθορίζει η ΠΑ, γιατί εκείνη είναι που έχει επωμιστεί το βάρος της εναέριας προστασίας της Ελλάδος, και φυσικά γνωρίζει η ίδια τις ανάγκες της. Η ΠΑ είναι θα χρειαστεί να προστατέψει «τους βωμούς και τις εστίες», και οι πιλότοι μας θα πρέπει να έχουν τα εργαλεία που χρειάζονται για να επιτύχουν την αποστολή τους. Αν αυτά τα εργαλεία θα είναι τα F-35 αυτό δεν το ξέρουμε, ούτε μπορούμε να το πούμε.

To F-35 έχει και ένα μοναδικό χαρακτηριστικό για τις χώρες της Δύσης. Έτσι και η ΠΑ αποφασίσει ότι χρειάζεται ένα μαχητικό 5ης γενιάς, τότε το F-35 είναι το μόνο σε υπηρεσία, και εδώ δεν μπορεί να γίνει ουσιαστικός διαγωνισμός (αν βάλεις σαν κριτήριο το χαμηλό RCS, δεν θα έρθει κανείς άλλος). Αν αποφασιστεί πως χρειάζεται ενίσχυση γενικά η ΠΑ, με Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος, όπως για παράδειγμα η Φινλανδία, τότε μπορεί να «ανοίξει» η πόρτα και για άλλες λύσεις (βλέπε εδώ).

Τα F-16 θα πετούν ως το 2048

Σύμφωνα με την Lockheed Martin, η USAF πλέον επιβεβαίωσε την επέκταση του ορίου ζωής των F-16 (των Block 40 μέχρι και 52) από τις 8000 στις 12000 ώρες πτήσης. Αυτό έγινε χάρη στο πρόγραμμα επέκτασης της δομικής ζωής του F-16 (Service Life Extension Program, SLEP) και πλέον η αμερικανική αεροπορία θα μπορεί να επιχειρεί τα F-16 Block 40-52 τουλάχιστον μέχρι το 2048! Επίσης, μέχρι τότε θα μειωθούν σημαντικά τα κόστη συντήρησης της δομικής κατασκευής των αεροσκαφών. Το πρόγραμμα SLEP θα εφαρμοστεί σε περίπου 300 μαχητικά, ενώ σε συνδυασμό με κάποιο παράλληλο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ηλεκτρονικών (F-16V), θα κάνει το F-16 το ικανότερο μαχητικό 4ης γενιάς στις τάξεις της USAF.

Η δεύτερη φάση -ή όπως λέγεται Part II- της διαδικασίας F-16 SLEP θα ξεκινήσει σύντομα. Στο Part II η διάρκεια ζωής των F-16 θα επεκταθεί περαιτέρω με βάση αναλύσεις της επιχειρησιακής ζωής κάθε αεροσκάφους μέσω εκτεταμένων δοκιμών αντοχής.

https://www.ptisidiastima.com/usaf-f-16-will-fly-until-2048/

Ποιο το συμπέρασμα από όλα τα ανωτέρω;

Κρίνοντας από τις ενέργειες πολλών άλλων χωρών που προσανατολίζονται στην ένταξη του F-35 στα οπλοστάσιά τους, σε συνδυασμό με τη χρήση των (εκσυγχρονισμένων) F-16, στα πλαίσια μια ολοκληρωμένης πολεμικής μηχανής, η λύση που προτείνεται είναι μονόδρομος. Η επιλογή του εκσυγχρονισμού έγινε κατόπιν ενδελεχούς μελέτης από το ΓΕΑ, και συμπεριελάμβανε και μελέτη κόστους οφέλους. Με ένα πολύ μικρό κόστος (από 1,2 έως 1,7 δις ευρώ) η Πολεμική Αεροπορία θα αποκτήσει 120-155 μαχητικά 4,5 γενιάς, μεγιστοποιώντας τα οφέλη των επενδύσεων που έχουν γίνει από την Ελλάδα στο αεροσκάφος (από την δεκαετία του 80 μέχρι και σήμερα). Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ο στόλος των 250 εκσυγχρονισμένων μαχητικών της Τουρκίας, που αυτή την στιγμή είναι πολύ ανώτερα από τα περισσότερα μη εκσυγχρονισμένα ελληνικά F-16. Αν δεν εκσυγχρονιστούν τα ελληνικά F-16, η εναέρια κυριαρχία στο Αιγαίο έχει χαθεί χωρίς να είναι αναγκαία η παράδοση των τουρκικών F-35. Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, διαθέτει έναν αξιόλογο στόλο F-16 και μεγάλο αριθμό εκπαιδευμένων ιπτάμενων στο αεροσκάφος, και αν δεν θέλει να πετάξει όλη την υποδομή στα σκουπίδια, θα πρέπει να εκσυγχρονίσει τα F-16 για να μπορεί να πλαισιώνει και κυρίως να συμπληρώνει τα F-35 όταν και αν ποτέ αποκτηθούν, δεδομένης της οικονομικής δυσπραγίας που μαστίζει τη χώρα μας. Όλα τα ανωτέρω βέβαια ως ένα βαθμό κινούνται προς το παρόν στη σφαίρα της φαντασίας, δεδομένου πως λεφτά… δεν υπάρχουν.

- Advertisement -

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. στρατιωτικος εισαγγελεας δεν υπαρχει να τους κρεμασει ????
    ο χοντρος με την παραλαγη δεν ειναι μονο ασχετος αλλα και υπατος προδοτης των ενοπλων δυναμεων !!!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!

Δείτε ακόμα

Σχετικά άρθρα

loutrakiblog