Δύο χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο της Μελίνας Παρασχάκη που είχε εκπνεύσει μετά από μια επέμβαση ρουτίνας (για κρεατάκια) στο Βενιζέλιο νοσοκομείο της Κρήτης.
Ο πατέρας της τότε 4χρονης Μελινας σε νέα ανάρτησή του ξεσπά για άλλη μια φορά
«Η αδικοχαμένη μου Μελίνα. Το Μελινιό μου…
Για όσους δε γνωρίζουν. Για όσους δε θυμούνται. Για όσους τη ξέχασαν.
Γιορτάζω το θάνατό της 29 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο.
Ήταν στην εντατική όπου και κατέληξε από μία απλή εγχείρηση ρουτίνας για κρεατάκια στη μύτη. Υγιέστατη χωρίς πρόβλημα υγείας. Οι κύριοι, που οι περισσότεροι ξέρουν, που ήταν μες στο χειρουργείο τα έκαναν θάλασσα.
Δυο μέρες πριν την αλλαγή του χρόνου άλλαξαν τη ζωή μας.
Αφού με φλόμωσαν στο ψέμα στο Βενιζέλειο νοσοκομείο Ηρακλείου, τη μετέφεραν στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο επίσης στο Ηράκλειο όπου και πέθανε.
Ήταν 2015. Μετά από 2 χρόνια δεν έχει γίνει ακόμα δικαστήριο. Ακόμα περιμένω.
(Πολλοί-ες μου ζητάτε να σας ειδοποιήσω να σταθείτε δίπλα μου στο δικαστήριο. Θα είναι τιμή για μένα κι εκ των προτέρων σας ευχαριστώ).
Ότι ξέρετε εσείς ξέρω κι εγώ. Ευθύνες δεν έχει κάποιος το θάρρος να πάρει.
Ίσως έφταιγε η Μελίνα.
Κανείς δε θα μπει όμως φυλακή κανείς δε θα καταδικαστεί, όμως η Μελίνα καταδικάστηκε στην αιώνια φυλακή. Στο τάφο.
Εγώ κι η οικογένειά μου ξέρουμε τι ζούμε κάθε μέρα. Κι ας μη βλέπετε εσείς ή ας μη το δείχνω εδώ.
Δε ξέρω πως πέθανε το παιδί μου. Κανείς δε μιλάει ανοιχτά.
Ακόμα κι αν ήθελα να συγχωρέσω κάποιον δε μπορώ αφού κανείς δε μου έχει πει το ελάχιστο. Οι χειρούργοι, οι αναισθησιολόγοι, όλοι! Μόνο ψέματα!
Έχω λοιπόν μόνο οργή μέσα μου. Κι επικαλούμαι και τη δική σας οργή. Εύχομαι να μη βρεθεί κανείς στη θέση μου.
Όμως σκεφτείτε ότι κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο καθένας σας, η να υπάρξει στο μέλλον κάποιος στη δική μου θέση που να χάσει κάποιον δικό του από ιατρικό λάθος.
Θέλω δικαιοσύνη! Τώρα!»
Το χρονικό της τραγωδίας
Η μικρή Μελίνα Παρασχάκη από τη Νεάπολη Λασιθίου χειρουργήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2015 στο Βενιζέλειο, χωρίς να παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα όπως υποστηρίζουν οι γιατροί. Μετά την επέμβαση και ενώ το κοριτσάκι μεταφερόταν στην αίθουσα ανάνηψης, άρχισε να παρουσιάζει επιπλοκές. Διασωληνώθηκε και παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι γιατροί, κρίθηκε ότι πρέπει να μεταφερθεί στο Πανεπιστήμιο Νοσοκομείο Ηρακλείου προκειμένου να εισαχθεί άμεσα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων. Εντουτοις η Μελίνα δεν τα καταφερε.
Πολλοι είχαν αποδώσει τότε το θάνατο σε σφάλμα της αναισθησιολόγου την οποία κατηγόρησαν ως εξαρτημένη απο ουσίες, εκείνη όμως είχε πει «εχω κι εγώ παιδιά και πονάω για τη Μελίνα, αλλά όλα τα έκανα σωστά, ίσως το παιδί παρουσίασε μια σπάνια αλλεργικη αντιδραση σε κάποια αναισθητική ουσία, δεν το ξέρω. Επεσαν όλοι επάνω μου ότι έφταιγα, με είπαν τοξικομανή. Εγώ έπαιρνα παυσίπονα γιατί μετά από σοβαρό τροχαίο είχα πόνους φοβερούς, δεν ήμουν ναρκομανής,όμως τα έβαλαν με εμένα επειδή είμαι ξαδέλφη του Πολάκη….»
Ο ιατροδικαστής τότε είχε διαπιστώσει ότι ο θάνατος επήλθε από «σύνδρομο αναπνευστικού», συμπέρασμα που ομως δεν διαφωτίζει ως προς τα αίτια που προκάλεσαν το σύνδρομο. Ούτε οι ιστολογικές εξετάσεις εν συνεχεία διαφώτισαν το ζήτημα