Προς απάντηση του αναγνώστη μας Κώστα Κ. , σχετικά με τη γνωμοδότηση Τσοβόλα και τις περιπτώσεις που αιρετός τίθεται σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας.
Μετά από σχετική έρευνα, το LB φέρνει στη δημοσιότητα την υπ΄αριθμόν 331/2016 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία αναφέρει τα εξής:
«Α) Για την θέση αιρετού σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας, απαιτείται σωρευτικά η συνδρομή α) της εκδόσεως αμετακλήτου παραπεμπτικού βουλεύματος για κακούργημα και β) της επιβολής ή ισχύος περιοριστικών όρων ή προσωρινής κρατήσεως.
Β) Η ισχύς του διοικητικού μέτρου της αυτοδίκαιης αργίας, ανατρέχει σε χρόνο προγενέστερο της εκδόσεως της οικείας πράξεως, εφόσον, κατ’ αυτόν τον χρόνο, συνέπιπταν και ίσχυαν και οι δύο, ως άνω, προϋποθέσεις και εξακολουθούν να συντρέχουν κατά τον χρόνο εκδόσεως της πράξεως. Η ισχύς του διοικητικού μέτρου δεν επηρεάζεται από την τυχόν άρση της επιβολής ή ισχύος περιοριστικών μέτρων ή της προσωρινής κρατήσεως σε χρόνο μεταγενέστερο από αυτόν κατά τον οποίο συνέπεσαν οι δύο προϋποθέσεις ή τον χρόνο εκδόσεως της οικείας πράξεως.»
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του LB, δεν συντρέχουν και οι δύο παραπάνω προϋποθέσεις για την έκπτωση των αιρετών, οι οποίοι εμπλέκονται στην υπόθεση της γνωμοδότησης Τσοβόλα.