To έγγραφο των Wikileaks που δείχνει το διπλωματικό «Βατερλώ» της κυβέρνησης! Εδώ και 10 χρόνια ζητούσαν τα Σκόπια το Βόρεια Μακεδονία!

Στη δημοσιότητα έφεραν τα Wikikeaks έγγραφο το οποίο δείχνει ότι εδώ και 10 χρόνια τα Σκόπια προσπαθούσαν να λάβουν το όνομα Βόρεια Μακεδονία, αλλά και να φθάσουν σε μια συμφωνία που θα τους έδινε μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα….

Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα εμπιστευτικό έγγραφο της πρέσβειρας των ΗΠΑ στα Σκόπια Τζίλιαν Μιλοβάνοβιτς, με ημερομηνία 29 Ιουλίου 2008, για τις επιδιώξεις της τότε σκοπιανής ηγεσίας (πρωθυπουργός ο Νίκολα Γκρουέφσκι και πρόεδρος ο Μπράνκο Τσερβενκόφσκι).

Οπως φαίνεται από το έγγραφο αυτό, παρότι ο σημερινός πρόεδρος της ΠΓΔΜ παρουσιάζει τον εαυτό του να έχει κάνει πολλές υποχωρήσεις για να φθάσει σε συμφωνία, όλα όσα πέτυχε στη διαπραγμάτευση με την ελληνική πλευρά, είναι οι στόχοι που είχαν τα Σκόπια και προ 10 ετών, επί Γκρούεφσκι.

Ουσιαστικά, δηλαδή, η ΠΓΔΜ όχι μόνο, δεν υποχώρησε αλλά κατοχύρωσε πλήρως τις θέσεις που είχε διατυπώσει από το 2008.
Συγκεκριμένα, στις 29 Ιουλίου 2008 τηλεγράφημα της Αμερικανίδας πρεσβευτού στα Σκόπια,Τζίλιαν Μιλοβάνοβιτς, παρουσιάζει τα συμπεράσματά της από τις επαφές με τη σκοπιανή ηγεσία, τον πρόεδρο Τσερβενκόφσκι και τον πρωθυπουργό Γκρουέφσκι. Το τηλεγράφημα τιτλοφορείται «Μακεδονία/Ελλάδα: Τι χρειάζονται οι Μακεδόνες για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας».

Η κ. Μιλοβάνοβιτς στην εισαγωγή του τηλεγραφήματός της αναφέρει τα «Στοιχεία της Λύσης»: «ΟΝΟΜΑ: Republic of Northern Macedonia (ή Republic of North Macedonia)

Στο έγγραφο που έφεραν στο φως τα Wikileaks γράφει:

«Τι χρειάζονται οι Μακεδόνες για να επιλυθεί το θέμα του ονόματος

Στοιχεία μιας Συμφωνίας

1. (C) Η πρεσβεία στα Σκόπια εκτιμά ότι στο πλαίσιο μιας συμφωνίας που ανοίγει το δρόμο για συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην ΕΕ η “μακεδονική” κυβέρνηση θα αποδεχόταν τελικά τους ακόλουθους όρους:

–Όνομα: Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας

–Εύρος εφαρμογής: σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς και διμερώς με κάθε χώρα που δεν θέλει να κάνει χρήση του συνταγματικού ονόματος. (Αν και δεν το έχουμε συζητήσει ρητώς, πιθανώς οι διεθνείς συμφωνίες να ακολουθούσαν το ίδιο μοτίβο, με τις πολυμερείς να χρησιμοποιούν το νέο όνομα και στις διμερείς να αφήνεται η επιλογή). Η Μακεδονία θα χρησιμοποιούσε το συνταγματικό της όνομα αναφερόμενη στον εαυτό της, σε διαβατήρια, ετικέτες προϊόντων, στα ΜΜΕ, κτλ.

–Ταυτότητα: Η γλώσσα και η εθνικότητα θα αποκαλούνταν μακεδονική, αλλά αυτό θα μπορούσε να γίνει με σιωπηρούς χειρισμούς, ίσως ως ένα συμπληρωματικό παράρτημα σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ή σε κάποιο εσωτερικό έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών που δεν θα χρειάζεται ελληνική έγκριση. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η Μακεδονία χρειάζεται διαβεβαίωση ότι η γλώσσα και η εθνικότητά τους θα συνέχιζαν να ονομάζονται μακεδονική και όχι βορειομακεδονική».