Εμείς οι Κορίνθιοι πρέπει να είμαστε και να αισθανόμαστε περήφανοι για την ευλογημένη γη στην οποία κατοικούμε.
Ζούμε σε έναν τόπο γεμάτο ιστορία, αξιοθέατα και εμπειρίες για όλα τα γούστα.
Εδώ, μπορούμε να απολαύσουμε απλόχερα την φύση σε όλο της το μεγαλείο.
Βουνά, γραφικά χωριουδάκια , υπέροχες παραλίες , δάση , μοναστήρια, αλλά και καρπούς μιας πραγματικά εύφορης γης, με κλίμα ιδιαίτερο, στην οποία ευδοκιμούν τα πάντα…
Και αναρωτιέμαι λοιπόν : “Υπάρχει καλύτερη διαφήμιση, από τον τοπικό μας πλούτο; ”
“Υπάρχει καλύτερο δώρο; “
Γιατί σε ένα δώρο σημασία δεν έχει η αξία , αλλά η χειρονομία και τα μηνύματα που περνάει.
Συλλογιζόμενος τις δυσκολίες που βιώνουν αρκετοί συμπολίτες μας, που ζουν στα πρόθυρα της ανέχειας και της εξαθλίωσης, τα «φιρμάτα» πανάκριβα αναμνηστικά προκαλούν.
Προκαλούν πολύ!
Υπάρχει και ο δρόμος της σύνεσης, ο δρόμος της λογικής…
Εκατοντάδες Κορίνθιοι επαγγελματίες θα ήταν πρόθυμοι να προσφέρουν τα προϊόντα που παράγουν, σε ειδικές τιμές, συσκευασμένα με το λογότυπο του Δήμου μας και πολλοί απ’ αυτούς θα τα διέθεταν και δωρεάν.
Τι καλύτερο από ένα περιποιημένο καλάθι με προϊόντα της Κορινθιακής γής, μια διαφήμιση του τόπου μας αλλά και των επιχειρήσεών μας;
Και η λίστα είναι μεγάλη… Ενδεικτικά αναφέρω: Κορινθιακή σταφίδα, αρωματικά φυτά και βότανα, εκλεκτά κρασιά, την Κορινθιακή μπύρα, τσάι, παρθένο ελαιόλαδο, ελιές, μέλι, παραδοσιακά ποτά και λικέρ, χειροποίητα ζυμαρικά, φασόλια, γλυκά του κουταλιού κ.α.
Και αν πάλι δεν αρέσει σε κάποιους η ιδέα των παραδοσιακών –τοπικών προϊόντων αντιπροτείνουμε, αντίγραφα εικόνων από τα σπουδαία μοναστήρια μας ή ακόμα και αντίγραφα αγαλμάτων που προβάλλουν την ιστορία μας.
Με τα χρήματα που ξοδεύονται αλόγιστα σε επώνυμα δώρα, φτωχές οικογένειες του Δήμου μας θα είχαν φαγητό.
Ας συλλογιστεί ο καθένας που βρίσκεται στην θέση αυτού που προσφέρει, με δημόσιο χρήμα, χρήμα του πολίτη, την ευθύνη του απέναντι στους συνανθρώπους – συνδημότες του.