Όποιος δεν έχει παίξει μπάλα στο δρόμο, κακώς διαβάζει αυτό το κείμενο. Δύο ήταν οι μεγάλοι εχθροί των σουτ μας όταν παίζαμε μπάλα:
η αυλή του απέναντι σπιτιού και τα αυτοκίνητα. Κλωτσούσες ένα ξερόμυτο, σε μούντζωνε η παρέα και σου φώναζε «ωραίος, τρέχα τώρα να την πιάσεις!». Η μπάλα σφηνωμένη κάτω από το αμάξι και μόνο ολόκληρος δεν έμπαινες από κάτω σαν μηχανικός. Πόδια, χέρια και ό,τι άλλο χρειαζόταν.
Αλλά ρε παιδιά, εμείς φοβόμασταν μην βγει ο ιδιοκτήτης και μας αρχίσει στις σφαλιάρες. Όχι ότι θα ξεκινήσει το αυτοκίνητο και θα μας πάρει παραμάζωμα. Αυτός εδώ ο πιτσιρίκος γλίτωσε από του Χάρου τα δόντια και αν σκεφτείς λίγο τα παιδικά σου χρόνια ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ να βρίσκεσαι στη θέση του.