Σάββατο 20 Απριλίου 2019, μια ημέρα σταθμός για το πολιτιστικό γίγνεσθαι του Νομού μας.
Όπως σας έχουμε ενημερώσει με άρθρο μας εδώ:
«Calde Lacrime»: Συγκλονιστική βραδιά απο την Φιλαρμονική Ορχήστρα Λουτρακίου!
Το στολίδι της πόλης μας, η Φιλαρμονική Λουτρακίου, βαδίζοντας στα χνάρια των Μεγάλων Φιλαρμονικών της Κέρκυρας, διοργάνωσε μια συναυλία διαφορετική για τα δικά μας δεδομένα.
Μια κατανυκτική συναυλία, ένα μουσικό μυσταγωγικό ταξίδι μέσα απο πασίγνωστα έργα κλασικής μουσικής.
Στα έργα που παρουσίασε η φιλαρμονική, ήταν και Το Πεπρωμένο του Μιχάλη Μιχαλόπουλου, ενός αρχιμουσικού απο την Κέρκυρα.
Ένα έργο γραμμένο απο τον μαθητή προς τον δάσκαλο…
Άραγε, πόσα λόγια, πόσες εικόνες και πόσα συναισθήματα μπορούν να αποτυπωθούν σε ένα πεντάγραμμο; Πόσο τυχερός μπορεί να είναι ένας δάσκαλος που έλαχε το πεπρωμένο του να έχει έναν τέτοιο μαθητή;
Στα πλαίσια του ήθους και του σεβασμού που επιβάλλεται σε αυτές τις περιπτώσεις, η φιλαρμονική προσκάλεσε τον ίδιο τον συνθέτη να παρευρεθεί και να διευθύνει το έργο του.
Προς τιμήν του μουσικού σώματος και του φιλοθεάμονος κοινού, ο Μιχάλης Μιχαλόπουλος αποδέχθηκε την πρόσκληση και παραβρέθηκε εδώ, για να μας ξυπνήσει συναισθήματα που μόνο η μουσική μπορεί να προκαλέσει και να μας παρασύρει σε μια λυρική ενατένιση μοναδικής διεύθυνσης ορχήστρας!
Τι κι αν ήταν η πρώτη φορά που διηύθυνε την φιλαρμονική μας;
Η αμφίδρομη σχέση αρχιμουσικού και μουσικών, μια σχέση με κοινή διάλεκτο την γλώσσα της μουσικής και των συναισθημάτων, στάθηκε υπεραρκετή ώστε να φανεί στα μάτια των παιδιών το πάθος και η προσήλωση στην μπαγκέτα ενός μαέστρου που ζωγράφιζε έναν μουσικό πίνακα αναβλύζοντας ηχοχρώματα…
Οι μεγάλες μπάντες δεν φαίνονται από τον αριθμό των μουσικών, αλλά απο το πόσο θα σε συνεπάρουν με το παίξιμό τους και η δική μας το κατάφερε… απο το σφίξιμο στο στομάχι που νιώσαμε στην πρώτη νότα, μέχρι…το ασυναίσθητο δάκρυ που μας ξέφυγε στην τελευταία κορώνα…
Εις μνήμην λοιπόν: