Δεν κλαίω σου είπα. Πού τα είδες τα δάκρυα; Πέθανε ένα γυφτάκι από φωτιά σε μια παράγκα, δύο γονείς σ’ ένα δωμάτιο από μια σόμπα υγραερίου και μια γυναίκα από το κρύο. Άρχισε για καλά η εποχή των παγετώνων. Η εποχή που ο δίπλα θάνατος δεν μας αγγίζει. Τα μάτια κλείνουμε και συνεχίζουμε αυτό που ξέρουμε καλά. Να επιβιώνουμε.
Ο θάνατος δεν μας αγγίζει. Είναι ξένος, δε μας αφορά, άλλωστε αυτοί που πεθαίνουν είναι αδύναμοι, μόνοι. Τι μας νοιάζει;;
Δεν κλαίω όμως σου είπα….Ντρέπομαι.