Για μια ακόμα χρονιά, το τεχνικό πρόγραμμα είναι πίσω από τις λαϊκές ανάγκες. Τα ζητήματα που ως Λαϊκή Συσπείρωση είχαμε θέσει πέρσι αλλά και σχεδόν κάθε χρόνο από την αρχή της θητείας, δεν αποτελούν προτεραιότητα. Αγνοείται για μια ακόμα φορά η πραγματικότητα που βιώνουν η πλειοψηφία των εργαζομένων και των κατοίκων της πόλης.
Η στρατηγική της Δημοτικής Αρχής αποτυπώνεται καθαρά σε αυτό το τεχνικό πρόγραμμα, όπως στα τεχνικά προγράμματα τα τελευταία 4 χρόνια που είναι στη διοίκηση. Οι προτεραιότητες και οι ιεραρχήσεις δεν καλύπτουν τις ανάγκες και τα επείγοντα έργα και υποδομές που χρειάζεται η πόλη.
Για μια ακόμα φορά βλέπουμε να επανεντάσσονται τα έργα για τον Ζορμπά του 2018, τα οποία ακόμα δεν έχουν γίνει παρόλο που ανατέθηκαν υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Αποδεικνύεται ότι η προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού είναι απλή υποσημείωση.
Δεν υπάρχει τίποτα για τις ανάγκες σε αντιπλημμυρική, αντισεισμική και αντιπυρική προστασία. Η μελέτη για την πυροπροστασία στα σχολεία, που σε καμιά περίπτωση δεν επαρκεί, δεν έγινε και επανεντάσσεται για μια ακόμα φορά. Τα σχολεία μας μένουν αθωράκιστα. Κωδικοί για αντιπλημμυρικά έργα δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη διενέργεια πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου σε σχολεία και δημοτικά κτίρια. Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία του λαού δεν υπάρχουν πουθενά.
Δεν πρόκειται για ανικανότητα στη διαχείριση. Πρόκειται για συνειδητή χάραξη πολιτικής από την ΕΕ, σειρά κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών, που αφήνουν τις καταστροφές να συμβούν και επικαλούνται στη συνέχεια την κλιματική αλλαγή ή την κακιά την ώρα, τη στιγμή που έχουν εγκληματικές ευθύνες γιατί δεν παίρνουν μέτρα προστασίας. Η προστασία μπαίνει τελευταία σε προτεραιότητα γιατί δεν έχει κέρδος για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Αντίθετα οι αναπλάσεις έχουν την τιμητική τους. Τα έργα βιτρίνας πλησιάζουν τα 4,5 εκατομμύρια στο τεχνικό πρόγραμμα. Εντυπωσιακή προσθήκη και τα 100.000 για την πλατεία Π. Τσαλδάρη που μόλις παραδόθηκε. Τη στιγμή που υπάρχουν ανάγκες για έργα μεγάλης σημασίας για τη ζωή και την καθημερινότητα.
Η κατάσταση των σχολείων στο Δήμο συνεχίζει να είναι απαράδεκτη. Τα νηπιαγωγεία, που από την αρχή της θητείας υπήρχε πρόβλημα και διαμαρτυρίες για τα προκάτ, συνεχίζουν να στεγάζονται σε συντριπτική πλειοψηφία σε νοικιασμένα και ακατάλληλα κτήρια, ενώ αρκετά νήπια κάνουν ακόμα μάθημα σε προκάτ που φθείρονται χρόνο με το χρόνο.
Η συντήρηση για τα σχολικά κτίρια είναι μόλις 769 χιλιάδες για όλο το Δήμο, όταν εκκρεμεί η αντιπυρική προστασία, οι αντισεισμικοί έλεγχοι και τα κτίρια είναι στην πλειοψηφία τους παλιά. Οι παρεμβάσεις αυτές είναι σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων, τη στιγμή που δίνουμε εκατομμύρια για πλατείες!
Το ζήτημα της σχολικής στέγης δεν πρέπει να εξαντλείται σε πασαλείμματα τύπου προκάτ, σε σχέδια για σχολεία που μένουν στις καλένδες και επανεντάσσονται κάθε χρόνο ή για σχολικά κτίρια στο απώτερο μέλλον. Πρέπει να αποτελέσει κεντρικό ζήτημα κυβέρνησης και τοπικής διοίκησης και είναι εγκληματική πολιτική σειράς κυβερνήσεων το γεγονός ότι σε όλη τη χώρα η κατάσταση είναι δραματική για δεκαετίες.
Στο τεχνικό πρόγραμμα δεν βλέπουμε καμία πρόβλεψη επίσης για τα προβλήματα στην άρδευση και στην ύδρευση. Η έλλειψη στο νερό έχει φέρει τους αγρότες σε απόγνωση, ενώ και στην ύδρευση, το πόσιμο αναμειγνύεται με νερό από γεωτρήσεις σε διάφορες περιοχές του Δήμου, ενώ σε κάποιες δεν υπάρχει καν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Στη στρατηγική της Δημοτικής Αρχής δεν υπάρχει τίποτα στην κατεύθυνση της λύσης αυτών των προβλημάτων. Το νερό αντιμετωπίζεται από την κεντρική και τοπική πολιτική ως πανάκριβο εμπόρευμα, τα ιδιωτικά εμφιαλωτήρια θησαυρίζουν και οι Κορίνθιοι αγοράζουν νερό από τα σούπερ μάρκετ για τα σπίτια τους.
Η χρηματοδότηση των έργων από την άλλη πλευρά, είναι και αυτή προβληματική, καθώς τα κονδύλια που προέρχονται από το κράτος, από τους ΚΑΠ, το ΠΔΕ, τον Φιλόδημο ΙΙ, μειώνονται χρόνο με το χρόνο λόγω της πολιτικής που θέλει την Τοπική Διοίκηση να στρέφεται στην ιδιωτικοποίηση και την ανταποδοτικότητα, στο χαράτσωμα δηλαδή των δημοτών.
Το τεχνικό πρόγραμμα χαρακτηρίζεται από αποσπασματικές προσεγγίσεις, χωρίς συνοχή και συνέχεια, χωρίς προσανατολισμό για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Για μια ακόμα χρονιά η δημοτική αρχή κινείται στην ίδια λογική, να μη διεκδικεί πόρους από την κυβέρνηση για έργα ζωτικής σημασίας, να μην ιεραρχεί τις επείγουσες λαϊκές ανάγκες. Υλοποιεί την κυβερνητική πολιτική, την πολιτική σειράς κυβερνήσεων, στη λογική των αντοχών της οικονομίας και της ανάπτυξης των επιχειρηματικών ομίλων.
Τεχνικό πρόγραμμα που στην κατεύθυνση της ανάπτυξης υπερ του λαού μπορεί να υπάρξει μέσα σε ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο προτεραιοτήτων και ιεραρχήσεων, όπου αποκλειστικό κριτήριο θα είναι η κάλυψη των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Με τιμονιέρη της οικονομίας την ίδια την εργατική τάξη και όχι τους επιχειρηματικούς ομίλους και την αύξηση της κερδοφορίας τους.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση καταψηφίζουμε το τεχνικό πρόγραμμα.
Βιβή Τζέκου
14/12/2022
Σιγά μην το ψήφιζες συντρόφισσα Βιβή. Από τη λαϊκή συσπείρωση, που αρέσκεται στη μηδενιστική πολιτική, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό…