Ένα αγροτικό κόμμα (ΒΒΒ Κίνημα Αγροτών-Πολιτών) που ιδρύθηκε μόλις το 2019 στο ξεκίνημα των αγροτικών κινητοποιήσεων κατάφερε να γίνει το μεγαλύτερο στην άνω Βουλή της Ολλανδίας, μετά από τις πρόσφατες εκλογές, που του έδωσαν το 20% των ψήφων.
Πρόκειται για ένα κόμμα που αντιτίθεται στην πολιτική της Ολλανδικής κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε που έχει θέσει υψηλούς στόχους για την μείωση των εκπομπών αζώτου και την προστασία της βιοποικιλότητας. Κάτι τέτοιο εκτιμάται θα οδηγήσει στη μείωση του ζωικού κεφαλαίου και των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό το κίνημα προσέλκυσε την στήριξη και ενός συντηρητικού και παραδοσιακού τμήματος του πληθυσμού πέραν των ορίων του αγροτικού κόσμου και των αγροτικών περιοχών.
«Αυτό δεν είναι φυσιολογικό, αλλά στην πραγματικότητα είναι, αφού φυσιολογικοί ήταν οι άνθρωποι που μας ψήφισαν», δήλωσε η αρχηγός του κόμματος Καρολίνα βαν ντερ Πλας.
Η κατάσταση έχει γίνει όμως πιο περίπλοκη.
Η εξέλιξη αυτή συνοδεύτηκε από μία παράλληλη ενίσχυση μιας συμμαχίας Πρασίνων και Εργατικών με έμφαση στην προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος αλλά και από σημαντικές απώλειες για την κεντροδεξιά συμμαχία του πρωθυπουργού Ρούτε αλλά και του ακροδεξιού κόμματος «Φόρουμ για την Δημοκρατία», που είχε και τις μεγαλύτερες απώλειες.
Πρόκειται για σεισμό στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος στην Ολλανδία, αναφέρουν διάφοροι πολιτικοί σχολιαστές.
Τα χαρακτηριστικά του κόμματος αυτού δεν περιορίζονται στην αντίθεσή τους στα φιλοπεριβαλλοντικά μέτρα της κυβέρνησης, που εκτιμούν ότι θα θίξουν την παραγωγικότητα και το εισόδημά τους, αλλά ενσωματώνουν επιπλέον και άκρως λαϊκίστικες ακροδεξιές, ρατσιστικές και αντιμεταναστευτικές αντιλήψεις.
Η κυβέρνηση δεν φαίνεται ότι θα αλλάξει την ατζέντα της για την αντιμετώπιση των εκπομπών αζώτου στα πλαίσια της πράσινης μετάβασης στην ολλανδική γεωργία. Είναι σχεδόν βέβαιον όμως ότι θα καθυστερήσει η εφαρμογή της.
Το ιστορικό
Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική δίνει ιδιαίτερη σημασία στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προστασία του περιβάλλοντος στη βάση δύο σημαντικών, δεσμευτικών για τους παραγωγούς, στρατηγικών που συνδέονται με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, τις στρατηγικές «από το αγρόκτημα στο πιάτο» και «βιοποικιλότητας».
Οι αναγκαίες αυτές πολιτικές για μια αποτελεσματική «πράσινη μετάβαση» αναμένεται να προκαλέσουν ιδιαίτερες δυσκολίες στην εφαρμογή τους με αρνητικές συνέπειες στην παραγωγικότητα και το εισόδημα των αγροτών.
Τα πράγματα περιπλέκονται στην εφαρμογή της Κοινής Αροτικής Πολιτικής.