Τραγικές είναι οι εικόνες στο Καμάρι Κορινθίας, του δήμου Ξυλοοκάστρου-Ευρωστίνης που πρόσφατα επλήγη και από τη φονική φωτιά.
Η διάβρωση των ακτών στην κυριολεξία «καταπίνει» ακόμα και τα παραλιακά μαγαζιά.
«Καιγόμαστε…γκρεμιζόμαστε…βουλιάζουμε
Και εσείς τη δουλειά σας, με τους δικούς σας, για τους δικούς σας. Οι κακές μέρες της αυτοδιοίκησης», αναφέρει ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του δήμου Σπύρος Καραβάς, τονίζοντας την αδιαφορία και την αναλγησία της δημοτικής αρχής.
Γιατί τόσο τσιμέντο στις ακτές? Ποιός τους έδωσε άδεια για να κτίσουν? Οι ακτές πρέπει να είναι ελεύθερες.Λυπαμαι για την καταστροφή αυτή!!!!
Αυτά τα κτίρια δεν ήταν χτισμένα πάνω στην θάλασσα, δυστυχώς αυτό είναι το αποτέλεσμα της διάβρωσης των ακτών
Όταν κτίστηκαν τα σπίτια το χειμέριο κύμα βρισκόταν σε απόσταση κατά τόπους από 20 έως και50 μέτρα από τα οικόπεδα της περιοχής!!! Μιλάμε για τα έτη 1968 και μετα,όταν με θαλασσοταραχή 10 μποφόρ,κινδύνευσαν σπίτια,χάθηκαν αποθήκες-κοτετσια-μσνδροτοιχοι κ.λ.π.Επισης έγινε μεγάλος περιορισμός οικοπέδων και αυλών της παραλιακής ζώνης.50και χρονιά μετά Καμάρι χωρίς παραλίες ,κτιριαμε μεγάλες καταστροφές,με κίνδυνο άμεσης καταπτ ώσης.Διαχρονικα υποσχέσεις από αρμόδιους(Νομαρχες-Δημαρχους-Βουλευτες-Υπουργους)Σήμερα επικρατεί η αδιαφορία,αφού πρωτεραιοτηταεχει η ανάπλαση της πρωτεύουσας του Δήμου! Ίσως στα επόμενα 50 χρόνια να το σκεφτούν,όμως υπάρχει ελπίς;