Την κρίση στους θεσμούς και τις αρχές της Δημοκρατίας αναδεικνύουν τα συγκλονιστικά αποτελέσματα του μηνιαίου βαρόμετρου της Metron Analysis που δημοσιεύει η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»…
Η κρίση, τα μνημόνια και η οικονομική εξαθλίωση έχουν ασκήσει τόση ασφυκτικη πίεση στην ελληνική κοινωνία που έχει φτάσει στο σημείο περίπου ένας στους τρείς Έλληνες να πιστεύουν ότι ζούσε καλύτερα την περίοδο της Χούντας.
Στη διατύπωση «στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα απ’ ότι σήμερα», το 30% των ερωτηθέντων συμφώνησε, το 63% διαφώνησε και το 7% απάντησε «δεν γνωρίζω-δεν απαντώ».
Ενδεικτικό της απαξίωσης προς το πολιτικό σύστημα που αισθάνονται οι Έλληνες είναι πως το 97% των ερωτηθέντων ζητά να καταλογιστούν ευθύνες για τα χρέη των κομμάτων.
Κατα τα λοιπά, η έρευνα καταγράφει προβάδισμα 0,6% της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πρόθεση ψήφου, η ΝΔ συγκεντρώνει το 18,7%, ο ΣΥΡΙΖΑ 18,1%, η Χρυσή Αυγή 7,4%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες 6,6%, το ΠΑΣΟΚ 5,5%, η ΔΗΜΑΡ 3,9%, το ΚΚΕ 3,8% ενώ 21,1% είτε δεν έχουν αποφασίσει ακόμα είτε δηλώνουν πως θα απέχουν.
Στην παράσταση νίκης, η ΝΔ συγκεντρώνει το 48%, έναντι 39% του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς θεωρείται -από το 30% των ψηφοφόρων- ως καταλληλότερος για πρωθυπουργός έναντι 14% του Αλ.Τσίπρα.
Το 38% πάντως των ερωτηθέντων εκτιμά πως κανένας από τους πολιτικούς αρχηγούς δεν είναι κατάλληλος για αυτή τη θέση.
Το 68% εκτιμά πως τα πράγματα είναι χειρότερα στη χώρα από ότι ήταν πριν από ένα χρόνο, ενώ το 74% θεωρεί πως η χώρα κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση.
Aυτό να τους ανησυχεί!
Φυσικα και ηταν καλυτερα. Πολυ καλυτερα.
Εγω σημερα το πρωι διαπιστωσα οτι μου εκλεψαν το καροτσι που ειχα εξω απο την πορτα μου, στο κλιμακοστασιο της Πολυκατοικιας. Θα το πηραν για να το πουλησουν ως σιδερο. Εκει φτασαμε…
Ετσι και αφησω καμια πορτα ξεκλειδωτη, θα με παρουν και εμενα να με πουλησουν…
Επι Χουντας ομως, αχ επι Χουντας… Ολες οι πορτες ξεκλειδωτες, το κλειδι απ´εξω και τα παραθυρα ανοιχτα. Αχ, αναπολειστε…
Μ.Ι.Π.
Για τους ανιστόρητους και ιστορικά αφελείς που …θαυμάζουν την επαίσχυντη δικτατορία, έχω να πω:
1) η δικτατορία είναι για λαούς που τους αρέσει ιστορικά να διοικούνται από δικτατορίες, όπως ο κινέζικος λαός και διάφοροι αφρικάνικοι και ασιατικοί λαοί. Οι πραγματικοί Έλληνες το απεχθάνονται από τα πανάρχαια χρόνια.
2) το να αναλαμβάνει ο στρατός την εξουσία όποτε γουστάρει, επειδή έχει τα όπλα που του εμπιστεύτηκε ο λαός για να τον φυλάει, πιστεύοντας ότι θα κάνει καλύτερη άσκηση εξουσίας, είναι ιστορικό ανέκδοτο.
3) γιατί να είναι καλύτεροι κυβερνήτες οι στρατιωτικοί και όχι άλλες επαγγελματικές ομάδες, όπως: οι ελαιοχρωματιστές, οι μηχανικοί, οι οδοντίατροι και οι έμποροι.
4) Η δικτατορία άφησε έναν πληθωρισμό στο 27% και έναν λαό που το όνειρό του ήταν να πάει μετανάστης στην Γερμανία (ήμασταν τότε οι αλβανοί της Ευρώπης)
Επί χούντας σταμάτησε η μετανάστευση : Σπούδασα στη Θεσσαλονίκη και η πλειονότητα των βορειοελλαδιτών συμφοιτητών μου είχε τουλάχιστον ένα μέλος, που ξενιτεύτηκε στη Δυτική Γερμανία, το Βέλγιο, τη Σουηδία ή αλλού κατά το χρονικό διάστημα 1965-1980. Οι περισσότεροι ξενιτεύτηκαν επί χούντας, αφού, απ' ό,τι φαίνεται, τα οικονομικά μέτρα υπέρ των ασθενέστερων τάξεων, δεν έφτασαν μέχρι τον ελληνικό βορρά.
– Στην επταετία των συνταγματαρχών ο κόσμος δεν πεινούσε : Να το πείτε αυτό σε ανθρώπους, οι οποίοι ζούσαν σε αγροτικές περιοχές της χώρας και οι οποίοι τότε αποτελούσαν την πλειοψηφία των Ελλήνων. Αυτοί αποτελούσαν τον κύριο όγκο του μεταναστευτικού ρεύματος της χώρας μας προς το εξωτερικό. Η πλειονότητά τους στερούνταν ακόμα και βασικά αγαθά εκείνη την εποχή. Αν δεν πεινούσαν, θα μετανάστευαν; Τόσο απλό είναι.
Λίγο μετά το Πολυτεχνείο, π.χ.,
το ζεύγος Ρουφογάλη τρώει στο σπίτι του με το Λάτση. Αρχηγός της ΚΥΠ κι εφοπλιστής «συζητούν για τα διϋλιστήρια και τα προβλήματα που έχει». Μετά το τέλος της κουβέντας, ο δεύτερος προθυμοποιείται να συνοδεύσει τη γυναίκα του πρώτου στο Λονδίνο, για κάποιες ιατρικές εξετάσεις (σ.100).
*Μια στιχομυθία του Ρουφογάλη φωτίζει, τέλος, καλύτερα την τυχοδιωκτική διαχείριση του δημόσιου πλούτου από τα ηγετικά στελέχη της χούντας:
*«Ενα βράδυ ο Χρήστος Μίχαλος, !!!!(ΝΑΙ ο πατέρας του…γνωστού μας)
τότε υπουργός, μισοαστειευόμενος, του λέει ότι τώρα που παντρεύτηκε θα πρέπει να κάνουν καμιά δουλειά να εξασφαλίσουν το μέλλον τους, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
*Ο Μιχάλης, ατάραχος, του λέει να μην ανησυχεί. ‘Οσο είμαστε στα πράγματα δεν μας χρειάζονται λεφτά και, αν πέσουμε, τα λεφτά δεν θα μας σώσουν’. Ξεσπάει σε γέλια. Εγώ παγώνω, μαζί μου κι ο Μίχαλος» (σ.98).
Μην το πηγαίνετε τόσο μακριά. Οι κόκκινοι (ανήκοντες στο σοβιέτ) μετά την πτώση του κομμουνισμού στη Ρωσία αναπολούν τα χρόνια αυτά, ως 'παλαιές καλές εποχές'. Δε πιστεύω παράδειγμα, οτι με την ίδια νοσταλγία σκέφτονται και οι οικογένειες των 'λευκών' (αντι-σοβιετικοί , με εξορίες, βασανιστήρια κτλ) που βρίσκονταν στη απέναντι όχθη. Όλα είναι θέμα θέσης! Οι χουντικοί πάντα θα αναπολούν τη χούντα και οι δοσίλογοι την γερμανική κατοχή ! Έτσι πάνε αυτά… Σιβύλλα.