Ηγέτης ή ρεζίλης; του Μπετόβλακα

Χρειάστηκε μόλις ένας μήνας για να καταρρεύσει ο μύθος του αντιμνημονιακού τόξου. Ο “σοφός” Ελληνικός λαός, εμπιστεύτηκε την τύχη του και το μέλλον τον παιδιών του στον Τσίπρα, στον Βαρουφάκη και στον Πάνο Καμένο…

Σε ένα μόνο μήνα υπέγραψαν παράταση του μνημονίου για τέσσερις ακόμα μήνες, με αποχή από κάθε μονομερή ενέργεια. Σε απλά ελληνικά, υπέγραψαν ότι και για κατούρημα θα πηγαίνουν με τον κηδεμόνα τους.

Οι Συριζοκαμένοι έχτισαν την νίκη τους σε μια απίθανη μπουρδολογία που έλεγε ότι θα σκίσουν το μνημόνιο, θα δείρουν τον Σόιμπλε, θα καταργήσουν την τρόικα, θα αλλάξουν την Ευρώπη, θα προσλάβουν τις καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών και αμέτρητες άλλες βλακείες και στο τέλος το μόνο που κατάφεραν ήταν να κάνουν τον Πάκη, πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ξαναβαφτίσουν την τρόικα.

Ο Αλέξης Τσίπρας συγκρούστηκε πάνω στον γρανιτένιο τοίχο της πραγματικότητας. αναγκάστηκε να κατέβει από το ροζ συννεφάκι που ζούσε μέχρι τώρα. Πρέπει όμως , χωρίς ίχνος ειρωνείας, να του αναγνωρίσουμε ότι αποδεδειγμένα πλέον είχε αγαθές προθέσεις. Προτίμησε την προσωπική και κομματική γελοιοποίηση, από το να γκρεμίσει την χώρα. Δεν ξέρω αν την απόφαση αυτή την πήρε από φόβο για τις συνέπειες στο πρόσωπο του ή αν το γονίδιο του Έλληνα υπερίσχυσε του νεοκομμουνιστή, αλλά στο τέλος έκανε πραγματικά αυτό που έπρεπε.

Από εκεί και πέρα όμως, το αν θα καταφέρει να μετατραπεί στον ηγέτη, που θα πει την αλήθεια στον Ελληνικό λαό ή θα μείνει στην ιστορία ως ο ρεζίλης που υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο είναι δική του επιλογή. Έχει την ευκαιρία να παραδεχθεί ότι το μνημόνιο είναι ο μόνος δρόμος για την σωτηρία της πατρίδας. Μπορεί να πει ότι φταίει ο Σαμαράς που δεν τον είχε ενημερώσει σωστά ή ότι φταίει η Ευρώπη που επικοινωνιακά δεν χειρίστηκε σωστά το μνημόνιο και γι αυτό τον λόγο έκανε λάθος όλα αυτά τα χρόνια.

Το ζητούμενο πάντως είναι, να προσπαθήσει να ξαναπαντρεψει την χώρα με την λογική, με την οποία έχει πάρει διαζύγιο εδώ και κάποια χρόνια, και να πει στο Ελληνικό λαό ότι πρέπει να ακολουθήσουμε την συνταγή που ακολούθησε η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και έχουν καταφέρει να προσφέρουν στους πολίτες τους, μια αξιοπρεπή ζωή. Ας αφήσουμε την Αργεντινή και την Βενεζουέλα στην ησυχία τους και ας προχωρήσουμε στον ευρωπαϊκό δρόμο.

Πρέπει για το ελάχιστο πολιτικό χρόνο που του απομένει και πριν κοπάσει η ανοχή προς το καινούργιο, να πάρει αποστάσεις από κομουνιστές όπως ο Λαφαζάνης, από παρανοϊκούς όπως η Ζωίτσα και από πονηρούς όπως ο Κουρουμπλής και ο Μητρόπουλος.

Από την άλλη πλευρά αν συνεχίσει τα καραγκιοζιλίκια σαν την συνομιλία που είχε με τον Μίκη Θεοδωράκη που του έλεγε ότι κάνει ” ελιγμούς μπροστά στον εχθρό”, τότε πολύ γρήγορα θα βρει μπροστά του και πάλι την αλήθεια. Δεν θα ξέρει που να κρυφτεί από αυτό το παρανοϊκό συνονθύλευμα που έχει περιμαζέψει.

Για τον Καμένο κάθε σχόλιο είναι περιττό. Ακόμα ψάχνει τα σπίρτα για να ανατινάξει το Κούγκι και στο μεταξύ έχει φάει μια προβατίνα και θέλει να πληρώσει το λογαριασμό με ρούβλια.