Μόλις ξεκίνησε τη θητεία του ο κ. Μητσοτάκης έκρινε απαραίτητο να ανεβάσει την επικοινωνιακή παράσταση «εμένα με λένε Κυριάκο Μητσοτάκη, γι αυτό η ενδιάμεση λύση για το 112 θα λειτουργήσει το αργότερο σε 1 μήνα».
Την περασμένη Κυριακή, τις πρώτες πρωινές ώρες, η Κινέττα και οι Άγιοι Θεόδωροι λύγιζαν κάτω από τόνους βροχής και λάσπης από την κακοκαιρία «Γηρυόνης». Η διέλευση από την Εθνική Οδό ήταν επικίνδυνη για τους οδηγούς. Κι όμως 140 μέρες μετά τις πρώτες εξαγγελίες Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργού της χώρας, το 112 κοιμόταν βαθιά! Κανένα sms, καμία ειδοποίηση κινδύνου σε κανέναν! Δεν ειδοποιήθηκε ούτε ένας πολίτης για τις ποσότητες νερού που έρχονταν, την καθίζηση και το θάψιμο κάτω από το νερό της Κινέτας, ούτε καν για το κλείσιμο της Εθνικής Οδού Αθηνών-Κορίνθου!
Για βάλουμε, όμως, τα πράγματα στη θέση τους, δανειζόμαστε λόγια από την ανάρτηση του Νίκου Μπελαβίλα, αναπληρωτή καθηγητή Πανεπιστημίου και συμπληρώνουμε τις δικές μας εμπειρίες από την περυσινή πλημμύρα συνοψίζοντας το πραγματικό πλαίσιο του κινδύνου και της τραγωδίας:
Τα πράγματα όμως είναι πολύ σοβαρότερα. Χθες το Κοκκώνι, η Πουλίτσα, το Βραχάτι, σήμερα η Κινέτα, ρέματα περιτοιχισμένα από ψηλούς φράχτες. Ρέματα που έπρεπε να έχουν πλάτος από 20 ως 50 μέτρα όπως λένε οι κανονισμοί και η επιστήμη, έχουν από 3 ως 20. Ειδικά αυτό το ρέμα της Κινέτας που φέρνει το νερό από τους γκρεμούς και τις πλαγιές των Γερανείων. Μία παραλία περιτοιχισμένη από ψηλούς φράχτες. Χωρίς ανοίγματα όπως λένε οι νόμοι εδώ και εκατό χρόνια. Με πυκνές συστάδες πεύκων. Χωρίς διέξοδο στη θάλασσα, χωρίς διέξοδο διαφυγής μέσα στους αδιέξοδους ελάχιστους δρόμους. Ξαναειπώθηκε και για το την Ηλεία, την Πάρνηθα, τη Ζάκυνθο, τη Σκόπελο,τη Χαλκιδική, το Μάτι και τη Μάντρα, ξαναλέγεται σε πείσμα όσων ειπώθηκαν τότε αλλά και τώρα. Δεν φταίει μόνο η κλιματική αλλαγή. Φταίει και το ότι έχουμε να κάνουμε με μη βιώσιμες πόλεις. Δεν υπάρχει αντιπλημμυρικό ή αντιπυρικό έργο να τις σώσει. Το μόνο που θα φέρει αποτέλεσμα είναι ευρύτατες κατεδαφίσεις στις διόδους του νερού και της φωτιάς.
Τον δρόμο μας τον δείχνει η πολύπαθη Μάνδρα που την Κυριακή ίσως για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, μια νεροποντή δεν την ξαναέπνιξε στις λάσπες. Εκεί το πάθημα έγινε πάθημα και με πρωτοβουλία της προηγούμενης Περιφερειακής Αρχής και προσωπικά της Ρένας Δούρου, έγιναν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα απαραίτητα έργα. Δεν υπάρχει λοιπόν άλλος δρόμος από αυτόν των έργων. Αλλιώς, θα κάνει η φύση μόνη της τη δουλειά, ανοίγοντας βίαια τον δικό της.