Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Αντρικές υποθέσεις…

- Advertisement -

Είμαι έξαλλος, αγαπητέ αναγνώστη. Με τις γυναίκες. Θα αποφασίσουν τι θέλουν τέλος πάντων; Θα μας πουν κι εμάς να καταλάβουμε και να ξέρουμε πώς να κινούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε;

«Δεν υπάρχουν άνδρες, Κώστα», μου λέει μια φίλη προχθές.
– «Γιατί, ρε Λίτσα; Τι έγινε;».
– «Είχαμε πάει να πιούμε ένα ποτό έξω με τρεις φίλες και απέναντι κάθονταν τέσσερα παιδιά και μας έπαιζαν με τα μάτια. Περιμέναμε κι εμείς να κάνουν μια κίνηση, να μας κεράσουν ένα ποτό, κάτι τέλος πάντων. Τίποτα, όμως. Σε μια φάση κάλεσαν τη σερβιτόρα, εμείς χαρήκαμε ότι κάτι θα γίνει, αλλά αυτοί πλερώσανε και γίνανε μπουχός. Ασε, σου λέω, δεν υπάρχουν άνδρες πλέον, έχετε γίνει όλοι πιο αδερφές κι απ’ τον Τομ Σέλεκ».
– «Ρε Λίτσα, είναι αδερφή ο Τομ Σέλεκ; (Τι λέω, Θεέ μου; Πού οδηγήθηκε η συζήτηση;). Τέλος πάντων… Λίτσα, μήπως θες να έρθεις σπίτι, να βάλουμε παρέα τον κολιό στο ξίδι, να ξηγηθούμε μια κάλτσα στο συρτάρι, να σου αποδείξω ότι υπάρχουν ακόμα άνδρες;».
– «Ασ’ το, Κώστα, δεν το σώνεις με το χιούμορ. Εχετε γίνει τόσο ξέσφιγγοι που ο Ντόλτσε κι ο Γκαμπάνα σε σχέση με σας πoρπατάνε κι αφήνουνε αυλάκι πίσω, σαν φρέζα από τρακτέρ…».
Εφυγα κι εγώ απογοητευμένος, αλλά και προβληματισμένος, οφείλω να πω. Και πήγα να πιω ένα καφεδάκι και να διαβάσω καμιά είδηση στην αθλητική εφημερίς. Και μένω άγαλμα, σαν του Πουλόπουλου ένα πράμα, όταν πέφτω στην εξής είδηση: «Σοβαρό ζήτημα προέκυψε στον χώρο που χρησιμοποιούν οι αθλητές της Θεσσαλονίκης στο Καυτανζόγλειο και αφορά το ευαίσθητο φύλο. Κατά καιρούς αρκετές αθλήτριες έχουν βρεθεί σε δυσάρεστη θέση όταν τις παρενοχλούν άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στους χώρους προπόνησης. Μάλιστα, αρκετές φορές ακόμα και την ώρα που εκείνες κάνουν πρόγραμμα ενδυνάμωσης με βάρη. Επειδή, όμως, ο κόμπος έφτασε στο χτένι, οργανώθηκαν και σήμερα το πρωί θα κάνουν αναφορά για το ζήτημα στον διευθυντή του σταδίου, ώστε να δοθεί οριστική λύση και να μην προκύψει πιο σοβαρό θέμα».
Τι έγινε τώρα, ρε κορίτσα; V for Vedouza? Υπάρχει ακόμα κάποιο επιχείρημα εκ μέρους σας; Ακου, ρε! Βρέθηκαν κάποιοι Ανδρες, με το άλφα κεφαλαίο, ας ‘ούμε, που δεν μασάνε να φλερτάρουνε και να καμακώσουνε τη γυναίκα ακόμα κι όταν αυτή γυμνάζεται (απορία συντάκτη: και γιατί γυμνάζεται, ρε φίλε; Επειδή έχει τον βραζιλιάνικο τον τουρλωτό, τον καρναβαλίσιο, που αψηφά τους νόμους της βαρύτητας, ή επειδή είναι τρελή φλόμπα να ‘ούμε και δεν την παίρνει ούτε ο ύπνος;), κάποιοι άνδρες σωστοί, πρόστυχοι, σεξουαλικοί, Ηρακλειδείς, κι αυτές τα κάνανε ρημαδιό και τους δώσανε με το δάχτυλο και φορώντας κατοχικιά κουκούλα στον κύριο διευθυντά; Μα είναι δυνατόν;

Μετά από αυτό πας στο μπαρ να τα πιεις, να ξεσκάσεις από την απόρριψη, και σε παίζουν τα μωρά απέναντι. Μιλάνε τα μάτια, ρε παιδάκι μου! Κωλώνεις για δεν κωλώνεις να στείλεις σφηνάκια; Κι άμα πάνε στον ιδιοκτήτη και πουν ότι φοράς γκαμπαρντίνα και ξηγιέσαι επίδειξη ή ότι είσαι εφαψίας και ότι με κάθε ποτάκι που παίρνεις τους χαϊδολογιέσαι σαν τα γατιά;
Γι’ αυτό σας το λέω να το ξέρετε, μανδάμεζε. Ανδρες υπάρχουν. Και αράζουν στο Καυτανζόγλειο, για όσες ενδιαφέρεστε. Οι πρόθυμες είναι που έχουν εκλείψει, αυτές που όταν ήσουνα φαντάρος και δεν είχες και μία στην τσέπη στην άδεια, κάνανε την καλή την πράξη και γύρναγες πίσω στον στρατώνα με τη διάθεση στο +3 και κατά 2 γραμμάρια ελαφρύτερος…
Κι αφού έκανα και τον πρόλογό μου και τα είπα χύμα, τσουβαλάτα και τσεκουράτα και φτιάχτηκα και λίγο είναι η αλήθεια, θα συνεχίσω με τον Αργεντινό ποδοσφαιριστή.

Ο Αργεντινός, κύριοι, είναι Ανδρας, με κεφαλαίο κι αυτός, σαν τους θαμώνες του Καυτανζογλείου. Ανδρας παλιακός, γνήσιος, παντελονάτος, που δεν σηκώνει πολλά πολλά, που γυρνάει σπίτι και θέλει να του φέρει ο σκύλος τις παντούφλες και η γυναίκα το ζεστό φαΐ στον δίσκο. Αυτή θα χαμογελάσει χαρούμενη επειδή επέστρεψε ο αγαπημένος της και αυτός θα τη χαστουκίσει γιατί έτσι πρέπει να φέρεσαι τσι γυναίκαι. Παράλληλα, η γυναίκα στην Αργεντινή υπάρχει για να σφουγγίζει τον ιδρώτα του πολεμιστή-ποδοσφαιριστή μετά τη μάχη και, αν αυτός θέλει, στην καλή τη μέρα και μόνο έπειτα από νίκη της ομάδας, την κερνάει και και κάνα πριτσίνωμα πριν από τον ύπνο.

Μη με ρωτήσετε για τεχνικές καταρτίσεις και τέτοια. Δεν έχουν καμία σημασία. Στην Αργεντινή όσο πιο άνδρας είσαι τόσο πιο καλός παίκτης λογίζεσαι. Γι’ αυτό και ο Αργεντινός παίκτης δέρνει. Δέρνει μέσα στο γήπεδο, δέρνει τη γυναίκα του -όπως προείπαμε-, άμα αυτή λείπει δέρνει τα παιδιά του και άμα κι αυτά δεν είναι εύκαιρα, κατεβαίνει, πάντα με νεύρα, για τσιγάρα και στον δρόμο δέρνει δυο-τρεις περαστικούς και μετά τσακώνει και τον περιπτερά και τόνε κάνει Deep Purple κι αυτόνε. Η μόνη περίπτωση να μη δείρει είναι να πέσει σε Αλγερινό, που εκεί όχι μόνο δεν δέρνει, αλλά τρώει τόσο σόπι που δεν το είχε φάει ούτε ο Δουρής όταν τον πρωτοπήγανε στον Κορυδαλλό -τρώει τόσες που παίρνει και για το σπίτι και του περισσεύουνε για να ρίχνει κι ένα εξάμηνο στη σύζυγο, λέμε.

Επίσης, αν ο Αργεντινός ξέρει λίγη παραπάνω μπάλα από τον Ρομέρο που είχε περάσει από τη βαζέλα -του ‘χαμε βγάλει και DVD, τρομάρα του, που δεν πετύχαινε υπερωκεάνιο από τα δυο μέτρα με το καλό το πόδι-, βαφτίζεται αυτομάτως από Τύπο και οπαδούς στη χώρα «νέος Μαραντόνα». Στην Αργεντινή ένας στους δυο είναι «νέος Μαραντόνα», σαν το εθνικό λαχείο, που «ένας στους δυο κερδίζει», αλλά δεν ξέρω γιατί, όποτε εγώ έχω πάρει ήμουνα πάντα ο «δυο» και έψαχνα τον «ένα» να με δανείσει να κάνω γιορτές.
Τέλος, ο Αργεντινός έχει ένα βασικό πρόβλημα. Δεν παίζει αν σφραγίσει διαβατήριο. Μην τυχόν βγει από τη χώρα του και περάσει τον Ατλαντικό. Δεν πά ‘να ‘ναι παικτούρα και να κάνει παπάδες στην Αργεντινή; Στην Ευρώπη δεν κάνει ούτε νεωκόρους, ούτε καν παπαδοπαίδια. Οι πιο πολλοί Αργεντινοί παθαίνουν κοκομπλόκο όταν έρχονται από τα μέρη μας (εμάς λέω, βρε, είμαστε Ευρωπαίοι, δεν το ξέρετε; Αυτά τα λούσα πληρώνουμε όσο όσο…), δεν μαθαίνουν ποτέ τη γλώσσα της χώρας στην οποία παίζουν και φεύγουν τις περισσότερες φορές ως απροσάρμοστοι. Και μην ακούσω κανέναν να μιλάει για Μέσι και τέτοια. Γιατί αυτός αν δεν ερχόταν από Ευρώπη μεριά να τον αναλάβει η «Masia» θα ήταν ακόμα 1,20 μ. απάνω σε σκαμπό και με λάσπη κάτω απ’ το σκαμπό και αντί για ηγέτης της Μπάρτσα θα ήταν ακόμα ball boy στη Νιούελς Ολντ Μπόις.
Αϊντε γεια σας τώρα και όνειρα γλυκά περιμένοντας τον gaylord Αγγλο ποδοσφαιριστή.
 * πηγή : sportday

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε ακόμα

Σχετικά άρθρα

loutrakiblog