Τα πράγματα μπορεί να είναι τραγικά αν τα δει κανείς από την απέναντι πλευρά. Αν, λέω δεν ταξινομήσουμε τις αξίες τα σημαντικά και τα αληθινά κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην κινδυνεύει η καθημερινότητα, αλλά πολύ περισσότερο το μέλλον της ενημέρωσης μας, αν είναι να μην ζούμε σε περιβάλλον συνειδησιακής ηρεμίας και ποιότητας των πράξεων μας.
«Κι όμως, από το τι είναι στο τι μπορεί να είναι, περνάς μια γέφυρα που σε πάει, ούτε λίγο ούτε πολύ, από την Κόλαση στον Παράδεισο. Και το πιο παράξενο: έναν Παράδεισο φτιαγμένο από τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένη ακριβώς και η Κόλαση. Δεν είναι παρά η αντίληψη για τη διάταξη των υλικών που διαφέρει…».
Oδυσσέας Ελύτης, «Ανοιχτά Χαρτιά»
Αυτά είναι τα δεδομένα που διέπουν και χαρακτηρίζουν την λειτουργία του μπλογκ και της παρέας των διαχειριστών του. Τα ίδια υλικά αλλά μπολιασμένα με άλλες αρχές, χωρίς να μοιάζουν με αυτές της «κόλασης» και του τρόπου με τον οποίο μαγειρεύουν οι ως τώρα δαίμονες του κατεστημένου.
Έχουν μάθει έτσι, έχουν γαλουχηθεί και δεν εννοούν να αλλάξουν τον δαιμονικό τρόπο σκέψης, θέλοντας οπωσδήποτε με συνωμοτικούς τρόπους, να κατευθύνουν την κοινή γνώμη και τις εξελίξεις υπέρ των συντεχνιακών κοντόφθαλμων προσωπικών συμφερόντων τους.
Ας έχουν υπ΄όψιν τους όσοι σκέφτονται ακόμη παρασκηνιακά, ότι, δεν περνούν πλέον αυτά τα τερτίπια και οι όποιες πιέσεις, πόσο μάλλον τα αργύριά  τους, δεν πουλιούνται όλοι και όλα. Ξεχάστε τις παλιές πρακτικές δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα, δεν θα βρουν σε αυτή την παρέα (πρότυπο!) κενά, υποχρεώσεις και γραμμάτια για προεξόφληση. Δεν είναι αυτό που ξέρατε, διαφέρει, δίνει άλλα παραδείγματα που χρήζουν μίμησης.
Δεν θα πάρετε τίποτα που δεν θα σας ανήκει, δεν είναι καθαρό, διάφανο και δεν διέπεται από θεμιτούς κανόνες. Δεν θα αδικηθεί κανείς, πόσο μάλλον το σύνολο.
Δίκαιος άνθρωπος είναι όχι αυτός που δεν αδικεί,
αλλά αυτός που, ενώ μπορεί,
δεν θέλει.
Φιλήμων (Στοβαίου Ανθολόγιον Θ, 22)
Ας μου επιτρέψουν οι φίλοι (της παρέας) να κλείσω έτσι :
Οι κυνικοί έλεγαν ότι
«εμείς διαφέρουμε από τους άλλους σκύλους
γιατί εμείς
δεν δαγκώνουμε  μόνο τους εχθρούς
αλλά κυρίως τους φίλους,
για να τους διορθώσουμε».

dhmarxeio