Σάββατο, 27 Απριλίου, 2024

Ιαματική Πηγή Λουτρακίου – Ένα ιστορικό μνημείο που αξίζει να επισκεφθείτε

- Advertisement -

H κατασκευή της Ιαματικής Πηγής Λουτρακίου πραγματοποιήθηκε το 1921 και ολοκληρώθηκε με τη σημερινή της μορφή το 1934. Το επιβλητικό κυκλικό κτίριο της Πηγής, με την απλή και λιτή δομή του, σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη (1887-1968)…


Το εσωτερικό του κτιρίου της Πηγής κοσμείται με εντυπωσιακές ψηφιδωτές παραστάσεις, που φιλοτέχνησε ο Στέφανος Ξενόπουλος (1872/1873-1952), σε συνεργασία με τους μαθητές του. Τα ψηφιδωτά δημιουργήθηκαν το 1935-1936. Τα θέματα των παραστάσεων αντλούνται από την Αρχαία Ελληνική μυθολογία. Συγκεκριμένα, στις ψηφιδωτές παραστάσεις απεικονίζονται δύο Νηρηίδες (στην είσοδο και στην έξοδο), ο Χορός των Δρυάδων καθώς και η προσωποποίηση του θεού Ήλιου και της Νύχτας (στη θόλο).


Tα κύρια χαρακτηριστικά του ιαματικού νερού είναι:

Χλωριονατριούχα
Ολιγομεταλλικά
Ασθενώς αλκαλικά με Ph 7,2 – 7,3
Υποτονικά
Ραδιενεργά θερμοκρασίας 30,4 – 34,46 βαθμών και
Ραδιενέργειας 14 μονάδων Mache.

Το ιαματικό νερό βοηθά στην θεραπεία των εξής ασθενειών:Αρθρίτιδα, Δισκοπάθεια, χρόνια Ρευματοπάθεια, Αρτηριοσκλήρωση, Σπονδυλαρθρίτιδα, Νεφρολιθίαση, Χολολιθίαση, Χρόνια δυσκοιλιότητα, Υπέρταση, Παθήσεις της κύστης, Παχυσαρκία,, Ψαμμίαση, Δυσπεψία, Διαβήτη, Χρόνια ηπατίτιδα και Πυελονεφρίτιδα.

Ο εσωτερικός χώρος του κτιρίου της Δημοτικής Ιαματικής Πηγής κοσμείται με ψηφιδωτές παραστάσεις που φιλοτέχνησε ο Στέφανος Ξενόπουλος σε συνεργασία με τους μαθητές του. Τα ψηφιδωτά δημιουργήθηκαν το 1935-1936.

Μια Νηρηίδα καλωσορίζει τον επισκέπτη στο χώρο της Πηγής. Πρόκειται για μια Νύμφη του νερού, η οποία φορά ενδυμασία που παραπέμπει σε αρχαιοελληνικές παραστάσεις. Το χρυσό φόντο αναδεικνύει τη μορφή, ενώ η αίσθηση βάθους που έχει δημιουργηθεί, δίνει την εντύπωση πως η Νηρηίδα εισέρχεται στο χώρο.


Στην έξοδο του κτιρίου εντοπίζεται ακόμη μια Νηρηίδα. Η συγκεκριμένη γυναικεία μορφή φαίνεται να επηρεάζεται από την πρώτη, καθώς ανάμεσα στις δύο παραστάσεις παρουσιάζονται ομοιότητες (κίνηση, ενδυμασία και φόντο).


Προχωρώντας προς το κέντρο του κτιρίου, μια σειρά κιόνων περιστοιχίζει το βράχο από τον οποίο αναβλύζει το ιαματικό νερό. Στη θόλο που βρίσκεται πάνω από το βράχο υπάρχει μια εντυπωσιακή ψηφιδωτή παράσταση. Το μεγαλύτερο μέρος της συγκεκριμένης παράστασης καταλαμβάνει η προσωποποίηση του θεού Ήλιου πάνω στο τέθριππό του. Πρόκειται για τη συνήθη απεικόνιση του θεού Ήλιου στο άρμα με τα τέσσερα άλογα (Πυρόεις, Ηώος, Αίθων και Φλέγων). Σε δευτερεύουσα θέση έχει τοποθετηθεί η προσωποποίηση της Νύχτας, καθώς κι έξι αγγελικές παιδικές μορφές που κρατούν πυρσούς. Το θέμα της παράστασης είναι η κοίμηση της Νύχτας κι ο ερχομός του θεού Ήλιου που πετά πάνω από τους ωκεανούς (παραλληλισμός ωκεανού με την πηγή).

Στην εξωτερική πλευρά της θόλου, σε ημικυκλική διάταξη, παρατηρείται ένα επιπλέον ψηφιδωτό έργο, στο οποίο απεικονίζεται ο Χορός των Δρυάδων. Οι συγκεκριμένες μυθολογικές οντότητες, οι Νύμφες, ουσιαστικά ήταν η ανθρωπόμορφη ιδέα του θροΐσματος των φύλλων, των δέντρων και των ήχων των υδάτων ιδιαίτερα σε βουνά, σπήλαια, ρέματα, πηγές και χαράδρες. Οι Δρυάδες συνοδεύονται από 2 παιδικές μορφές καθώς κι από δύο μορφές Σατύρων που παίζουν μουσική. Οι μορφές εντάσσονται μέσα σε ένα βουκολικό περιβάλλον, όπως συνήθως συναντώνται στη μυθολογία.


Τα συγκεκριμένα ψηφιδωτά χαρακτηρίζονται για την εντυπωσιακή χρωματική παλέτα που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο δημιουργός τους και την έντονη αναφορά στην AρχαίαEλληνική μυθολογία. Επίσης, η διακόσμηση του εσωτερικού ακολουθεί το σκεπτικό της αρχής – μέσης – τέλους. Το γεγονός αυτό διακρίνεται στην απεικόνιση των Νηρηίδων στην είσοδο και στην έξοδο, στην παράσταση με τις Δρυάδες, που αρχίζει με την απεικόνιση ενός Σατύρου και τελειώνει με τον ίδιο τρόπο καθώς και στην παράσταση της θόλου, όπου σημειώνεται η εξιστόρηση ενός γεγονότος, δηλαδή της κοίμησης της Νύχτας και του ερχομού του Ήλιου.

Τέλος, το φυσικό (πηγή) και το καλλιτεχνικό τοπίο (ψηφιδωτές παραστάσεις) έχουν αμφίδρομη σχέση, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η αίσθηση της αρμονίας εντός του χώρου.

Ωράριο Λειτουργίας
Δευτέρα: 10.00 – 13.00
Τρίτη: 10.00 – 13.00
Τετάρτη: 10.00 – 13.00 και 17.00 – 20.00
Πέμπτη: 10.00 – 13.00 και 17.00 – 20.00
Παρασκευή: 10.00 – 13.00 και 17.00 – 20.00
Σάββατο: 10.00 – 13.00 και 17.00 – 20.00
Κυριακή: 10.00 – 13.00 και 17.00 – 20.00

























Πληροφορίες από το site του Δήμου Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγίων Θεοδώρων
Φωτογραφίες Παναγιώτης Δρίτσας

- Advertisement -

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Καλημέρα, επειδή έχει επικρατήσει αυτή η λανθασμένη αντίληψη ως προς τον αρχιτέκτονα της Ιαματικής πηγής Λουτρακίου έχει παγιωθεί και επαναλαμβάνεται με αποτέλεσμα να έχει φτάσει να αναφέρεται μέχρι και στον ιστότοπο του δήμου ας κάνουμε την διόρθωση όπου μπορούμε ελπίζοντας να δίνεται η σωστή πληροφορία κάποια στιγμή. Το κτίριο της πηγής σχεδιάστηκε από τον Αρχιτέκτονα Λεωνίδα Μπόνη, το έργο του οποίου συνάδει με τα τυπικά χαρακτηριστικά των γαλλοσπουδασμένων αρχιτεκτόνων της εποχής ως προς την αστική αρχιτεκτονική, που χαρακτηρίζεται από διακοσμητική καλαισθησία, αγάπη για τα πολυτελή υλικά και τα εκλεπτυσμένα χρώματα, συγκρατημένη νεωτερικότητα και επιβλητικό, μνημειώδες ύφος, και όχι από τον Πικιώνη του οποίου η μορφολογική έκφραση είναι αντιδιαμετρικά αντίθετη με το ύφος και του εν λόγω κτιρίου, ειδικά μάλιστα την περίοδο μετα το 1932 που ο Πικιώνης πραγματοποιεί την μορφολογική στροφή του προς τον κριτικό τοπικισμό (παραδοσιακό ύψος με διεθνές πνεύμα).

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε ακόμα

Σχετικά άρθρα

loutrakiblog